Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Τα ολοήμερα της μισής ημέρας: ας ακουστεί και η άλλη πλευρά!


Αφορμή για τη συγγραφή του κειμένου που ακολουθεί,  αποτέλεσε η ανάγνωση του άρθρου της κ. ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΛΙΑΤΣΟΥ στην ηλεκτρονική έκδοση της Ελευθεροτυπίας (http://www.enet.gr 19/01/2011)
Με τον τίτλο:
«Τα ολοήμερα της μισής ημέρας: Απογοητευτικός ο απολογισμός του τετραμήνου.
ΠΙΛΟΤΟΣ 800 ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ * ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΟΣ Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 4ΜΗΝΟΥ» το οποίο μεταδημοσιεύτηκε σε εκπαιδευτικές πύλες και προσωπικά ιστολόγια.
Η συντάκτρια του άρθρου σαφώς παρέχει πληροφορίες για το θεσμό που εφαρμόστηκε τη φετινή σχολική χρονιά για τα 800 Ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία με Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα και όχι «Ολοήμερα της μισής μέρας» σύμφωνα με τον τίτλο της δημοσίευσης. Από την άλλη πλευρά ενδιαφέρον αποτελεί η έλλειψη στοιχείων ποσοτικής και ποιοτικής ανάλυσης κάποιας έρευνας,  σύμφωνα με τα οποία να δικαιολογείται ο χαρακτηρισμός «απογοητευτικός» για τον απολογισμό, σε σχέση πάντοτε με τους στόχους του Υπουργείου Παιδείας ΔΒΜΘ, από την πιλοτική εφαρμογή αυτού του θεσμού στη χώρα μας.
Θα αναρωτηθεί κανείς για ποιο λόγο δυσανασχετώ με τη γενικόλογη, αστήριχτη δημοσιογραφικά-τουλάχιστον στα όρια της συγκεκριμένης δημοσίευσης-γενικευμένη εξαγωγή συμπερασμάτων και την «αφοριστική» διατύπωση τίτλων σε δημοσιεύματα.

Έχω 2 παιδιά, μαθητές δημοτικού σχολείου και φοιτούν σε ένα από τα 800 αυτά σχολεία που εφαρμόζουν το Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα. Δηλ. το σχολικό ωρολόγιο πρόγραμμα στο σχολείο τους έχει επεκταθεί έως τις 2 η ώρα το μεσημέρι,  με ενισχυμένη τη διδασκαλία σε βασικά μαθήματα και επιπλέον ένταξη νέων γνωστικών αντικειμένων για όλες τις τάξεις, όπως θεατρική αγωγή, νέες τεχνολογίες, παραδοσιακοί χοροί και ενίσχυση της πολυγλωσσίας. Αναλυτικά μπορεί να ενημερωθεί κανείς και από μία πρόσφατη παρουσίαση από το Υπουργείο Παιδείας για αυτά τα 800 σχολεία που περιλαμβάνει και ένα «πρότυπο» παράδειγμα εφαρμογής  από το 4ο  δημοτικό σχολείο Θέρμης (http://www.alfavita.gr/eap_800_200111.pps ).

Ωστόσο δεν αποτελεί το μοναδικό παράδειγμα το Δημοτικό Σχολείο Θέρμης. Σε σποτίμηση-απόπειρα αξιολόγησης που επιχειρήθηκε στο 3ο δημοτικό σχολείο Σερρών (παρουσία του Διευθυντή και Υποδιευθυντή, των εκπαιδευτικών της σχολικής μονάδας, όλων των μελών του ΔΣ του συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων με πρωτοβουλία της σχολικής συμβούλου και άτυπη παρουσία του Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης), έγινε κατά το πρότυπο της ομαδικής συζήτησης-εστίασης, αποτίμηση της προστιθέμενης εκπαιδευτικής αξίας από την εφαρμογή για το πρώτο τετράμηνο του νέου θεσμού.
Άξιο θετικής αποτίμησης  είναι ότι για πρώτη φορά εφαρμόζεται ένα εκπαιδευτικό μέτρο και παράλληλα γίνεται απόπειρα να καταγραφούν σφαιρικά οι απόψεις των εμπλεκομένων (διεύθυνση σχολικής μονάδας, εκπαιδευτικοί, γονείς). Το σημαντικό στοιχείο που καταγράφηκε ως εμπειρία είναι ότι τα παιδιά χαίρονται με τα νέα διδακτικά αντικείμενα που εντάχθηκαν στο πρόγραμμά τους και... δεν βλέπουν την ώρα να κάνουν μάθημα!

Υπάρχουν σαφώς ελλείψεις σε προσωπικό, υποδομές, τεχνική υποστήριξη, ελλιπή επιμόρφωση για το νέο μοντέλο διδασκαλίας (βλ. άλλο δημοσίευμα «Γονείς για τα ολοήμερα σχολεία» στην ηλεκτρονική Ελευθεροτυπία, στις 19/1/2011, όπου παραθέτει τις απόψεις του κάποιος γονιός, εκπρόσωπος του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων ενός σχολείου στο Κερατσίνι).
Σαφώς επίσης υπάρχουν προβλήματα στη σχολική μονάδα να προσαρμοστεί στη νέα λειτουργία, πόσο μάλλον που η διδασκαλία των νέων μαθημάτων φέρνει στο σχολείο ένα μοντέλο διδασκαλίας που ενσωματώνει στοιχεία συνεργατικής μάθησης και εκπόνησης σχεδίου εργασίας (project), προκαλεί στις τάξεις περισσότερο «εκπαιδευτικό θόρυβο» που απαιτεί δεξιότητες διαχείρισης από όλο το σύλλογο των διδασκόντων.
Αξίζει όμως μαζί με την γκρίνια -και αυτός είναι ο λόγος της διατύπωσης από μέρους μου αυτής της παρέμβασης- να τονιστεί το στοιχείο που καταγράφηκε από γονείς και εκπαιδευτικούς ως γενική διαπίστωση: με όλα τα προβλήματα της πρώτης πιλοτικής εφαρμογής το νέο- διευρυμένου ωραρίου- Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα, έρχεται να ικανοποιήσει μια κοινωνική ανάγκη και το σημαντικότερο δημιουργεί στους μαθητές αισθήματα δημιουργικότητας, παιγνιώδους προσέγγισης της γνώσης και χαρούμενης συμμετοχής σε δραστηριότητες.

...και αυτό για μια μαμά -σαν εμένα- δεν είναι λίγο.