Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους μου στέλνουν e - mail γιατί:

1. Σταμάτησα να πίνω Coca Cola, αφού έμαθα ότι χρησιμοποιείται για να καθαρίζουν τους λεκέδες στα WC.
2. Σταμάτησα να καταναλώνω ότι είχαμε στο ψυγείο γιατί το σελοφάν και τα τάπερ έχουν ουσίες που σου τρώνε τα σωθικά. Πέταξα και το φούρνο μικροκυμάτων γιατί είχα μια βόμβα μέσα στο ίδιο μου το σπίτι.
3. Δεν πάω πλέον κινηματογράφο, για να  μην κάτσω σε κάθισμα που ίσως να έχει καρφίτσα που φέρει τον ιό του AIDS.
4. Δεν αγοράζω πια από ντελικατέσσεν σπιτικά ντολμαδάκια της κυρά-Μαρίας από τότε που διάβασα ότι είναι της κονσέρβας και με δουλεύουν.
5. Μυρίζω άσχημα, αφού δεν βάζω πλέον αποσμητικό διότι ίσως μου προκαλέσει καρκίνο. Δεν λούζομαι γιατί φοβάμαι τις εγκεφαλίτιδες.
  6. Δεν παρκάρω πλέον το αυτοκίνητό μου  στα supermarkets, ούτε μετακινούμαι με το μετρό διότι ίσως κάποιος μου δώσει να δοκιμάσω κάποιο άρωμα ή μου βάλει σπρέι, για να με ληστέψει αργότερα.
7. Δεν απαντώ το κινητό μου, διότι ίσως μετά μου πουν να πάρω σε κανένα παράξενο νούμερο και μου έρθει μετά ο λογαριασμός με κλήσεις σε Τζούνω στην Αλάσκα, Χαράρε ή Τ ιχουάνα. Από τότε μάλιστα που έμαθα ότι μπορεί κάποιος να σε παρακολουθεί, ακόμα και αν το έχεις κλειστό, στο σπίτι μιλάμε με σημειωματάκια.
8. Δεν πίνω πλέον ποτά από τενεκεδάκι, διότι φοβάμαι ότι ίσως μου προκαλέσουν κάποια ασθένεια διότι έμαθα ότι τα χρησιμοποιούν οι αρουραίοι για να κάνουν κακά επάνω τους.
  9. Όταν βγαίνω έξω σε κάποιο κλαμπ, δεν κοιτάζω κανέναν, ακόμα και αν είναι ωραία γυναίκα, διότι ίσως μετά μου δώσει ναρκωτικά, με πάρει σε κάποιο ξενοδοχείο και μου βγάλει το συκώτι ή άλλο όργανο για να το πουλήσει στη μαύρη αγορά και ξυπνήσω σε μια μπανιέρα γεμάτη παγάκια.
10. Κατέθεσα όλες τις οικονομίες μου στον λογαριασμό της Αmy Bruce, που είναι άρρωστη στο νοσοκομείο, 7.000 περίπου φορές. Είναι αξιοθαύμαστο, αυτό το παιδί είναι 8 χρόνων από το 1995!!!
 11. Δεν τρώω πια χάμπουργκερ στα Mc Donald's γιατί δεν είναι πραγματικό κρέας.
12. Δεν τρώω πια κρέας από τότε που είδα σε εκείνο το e-mail με τι ταΐζουν τα μοσχάρια και τις αγελάδες. Εννοείται ότι έκοψα και το γάλα αφού διάβασα ότι στα σούπερ μάρκετ πουλάνε, με μαιμουδιά, ληγμένο. Εννοείται ότι μετά το mail που έδειχνε ότι ποτίζουν τα λαχανικά με ακάθαρτα νερά, τα έκοψα και αυτά.
13. Από τα πολλά mails με τσόντες που λαμβάνω, γέμισα κόμπλεξ από τα μεγέθη των ανδρικών μορίων και τα καμασουτρικά που είδα..που ντρέπομαι πια να ….
14. Έγραψα το όνομά μου περίπου 3.000 φορές σε μια λίστα για να σώσω ένα σπάνιο  είδος σκίουρου και άλλες 34.967 για να επιστρέψουν οι Άγγλοι τα Ελγίνεια. 
 15. Έχω μαζέψει περίπου 3.000 χρόνια με κακή τύχη, 18 χρόνια σεξουαλικής ανικανότητας, οι δικοί μου έχουν αρρωστήσει βαριά 7.954 φορές, και έχω πεθάνει 67 φορές από τα chain letters που μου έστειλαν.

THE DIGITAL STORY OF THE NATIVITY


Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Great Chinese State Circus - Swan Lake



υστ. προσέξτε στο τέλος της παράστασης τον άνδρα που στέκεται πίσω από το ζευγάρι των χορευτών προσέχοντας να μην χάσει την ισορροπία της η χορεύτρια

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Γιατί να διαβάσω, δάσκαλε;


Σταχυολόγησα και μοιράζομαι μαζί σας το παρακάτω κείμενο του Χρήστου Κάτσικα που δημοσιεύεται σήμερα στα Νέα online με τον σοκαριστικό -για την αλήθεια που περιέχει- τίτλο:


[ ΤΡΙΤΗ ΑΠΟΨΗ ] Γιατί να διαβάσω, δάσκαλε;


Η πρόωρη εξουθένωση των εκπαιδευτικών

Σας το παραθέτω αυτούσιο για προβληματισμό:

"Αν και ο επίσηµος κρατικός λόγος χέρι χέρι µε τις ηλεκτρονικές µας γκουβερνάντες πασχίζουν να πείσουν την κοινή γνώµη ότι οι εκπαιδευτικοί είναι οι «τεµπέληδες της εύφορης κοιλάδας», ότι εργάζονται ελάχιστες ώρες την ηµέρα και λίγους µήνες τον χρόνο, όλες οι έρευνες στην Ευρώπη, την Αµερική και τη χώρα µας αποδεικνύουν ότι το επάγγελµα του εκπαιδευτικού κατέχει µία από τις πρώτες θέσεις στον κατάλογο των στρεσογόνων επαγγελµάτων. Οι εκπαιδευτικοί ανήκουν στους επαγγελµατίες τους επιρρεπείς στο «σύνδροµο επαγγελµατικής εξουθένωσης».
Η επαγγελµατική εξουθένωση είναι ένα σύνδροµο σωµατικής και ψυχικής εξάντλησης, στο πλαίσιο του οποίου ο εκπαιδευτικός κατακλύζεται από έλλειψη ενθουσιασµού και προσδοκιών, απογοήτευση, απάθεια, αδράνεια, χάνει το ενδιαφέρον του και τα όποια θετικά συναισθήµατα έχει για τους µαθητές του, διαµορφώνει αρνητική εικόνα για τον εαυτό του και αδυνατεί να αντιµετωπίσει τα προβλήµατα που ανακύπτουν κατά την εκπαιδευτική διαδικασία.
Ας αρχίσουµε από τον πτυχιούχο µιας καθηγητικής σχολής, ο οποίος ενδιαφέρεται να βρει µια θέση εκπαιδευτικού στη σχολική εκπαίδευση. Και για να µη µιλάµε στον αέρα, ας δούµε τι προβλέπει ο νέος νόµος για τις προσλήψεις των εκπαιδευτικών. Για να έχει τη δυνατότητα ο πτυχιούχος απλώς να διεκδικήσει µια θέση στη σχολική εκπαίδευση πρέπει να ολοκληρώσει ξέχωρα από τα άλλα τα µαθήµατά του ένα εξάµηνο σπουδών εντός ή εκτός των προπτυχιακών του σπουδών για να λάβει Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Επάρκειας.
Υστερα από αυτό πρέπει να στοχεύσει σε πιστοποίηση ξένης γλώσσας και χειρισµού Η/Υ, καθώς αυτά του προσφέρουν κάποια µόρια.
Παράλληλα, πρέπει να επιστρέψεισε φροντιστηριακά θρανία για να µπορέσει να πάρει µέρος σε διαγωνισµούς του ΑΣΕΠ. Ακόµη πρέπει να έχει στον νου του κάποιο µεταπτυχιακό καθώς και αυτό µοριοδοτείται. Ωστόσο όλα αυτά πρέπει να συνδυαστούν µε όργωµα της επαρχίας για να µαζευτούν µόρια εφόσον βέβαια έχει εξασφαλίσει µια κάποια χρηµατοδότηση από την οικογένεια. Αν όλα αυτά πάνε καλά και η οικογένεια έχει τηδυνατότητα να τον χρηµατοδοτεί περίπου 5-10 χρόνια µετά το πτυχίο, δίνει στο ΑΣΕΠ, σε έναν διαγωνισµό που είναι τροχός της τύχης. Σε περίπτωση που ανήκει στο προνοµιούχο 5% και έχει προβιβάσιµο βαθµό στον διαγωνισµό, δεν έχει καθόλου σίγουρο ότι αυτό θα του ανοίξει την πόρτα του σχολείου. Αν ξεπεράσει και αυτό το εµπόδιο και προσληφθεί, για δύο χρόνια κινδυνεύει να µετατραπεί σε υπήκοο καθώς θα βρεθεί κάτω απότο άγρυπνο βλέµµα του σχολικού σύµβουλου και του διευθυντή που µπορούν, µε βάση το θεσµικό πλαίσιο, να τον οδηγήσουν στην αφετηρία µε µια αρνητική κρίση.
Το νέο αυτό νοµοθετικό πλέγµα µπορεί να δηµιουργήσει πραίτορεςκαι υπηκόους. Αυτό µπορεί να είναι το έδαφος για να έχουµε µια νέαςµορφής επαγγελµατική εξουθένωση του εκπαιδευτικού, από τα αποδυτήρια, δηλαδή απότα πρώτα χρόνια της επαγγελµατικής του πορείας.
Ας έρθουµε τώρα στους εκπαιδευτικούς που έχουν 5 ή 10 ή 20 χρόνια υπηρεσία. Σε ποιο ακριβώς περιβάλλον ζουν και εργάζονται; Ποιο είναι το υπαρκτό σχολείο; Μιλάµε για το σχολείο των δυσαρεστηµένων. Αυτή είναι η σωστή ονοµασία του σηµερινού σχολείου που βιώνει ο εκπαιδευτικός.
Ας προσέξουµε. Οι γονείς είναι δυσαρεστηµένοι καθώς πληρώνουν πολύ ακριβά τη φοίτηση των παιδιών τους στην κατ’ επίφαση δηµόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Μάλιστα η δυσαρέσκειά τους τροφοδοτείται δικαίως ακόµη περισσότερο σήµερα, αφού η «επένδυση» στην εκπαίδευση των παιδιών τους έχει όλο και λιγότερη «απόδοση» όπως αποδεικνύει η καθηµερινή εµπειρία και τα στατιστικά στοιχεία µε τους δεκάδες χιλιάδες ανέργους, ετεροαπασχολούµενους και υποαπασχολούµενους πτυχιούχους.
Οι µαθητές είναι δυσαρεστηµένοι γιατί «ροκανίζουν» την εφηβεία τους στο τρίγωνο σχολείο - φροντιστήριο - ιδιαίτερο σ’ ένα «εκπαιδευτικό σύστηµα αµάθειας». Περισσότερο από ποτέ το σχολείο βιώνεται από τους πρωταγωνιστές του ως χώρος «εξεταστικής θυσίας», σαν µια άχαρη και ψυχρή «αίθουσα αναµονής» στην οποία αναγκαστικά περιµένει ο µαθητής µέχρι ναέρθει η ώρα του µοιράσµατος των τίτλων.
Οι εκπαιδευτικοί είναι δυσαρεστηµένοι γιατί παράλληλα µε τα οικονοµικά προβλήµατα που τους οδηγούν στην αναζήτηση δεύτερης δουλειάς τούς βαραίνουν και τα βαριεστηµένα µάτια των µαθητών που προγυµνάζονται στο διπλανό φροντιστήριο ενώ από την άλλη «πλακώνονται» από το εχθρικό υπονοούµενο της κοινής γνώµης που έντεχνα κατευθύνεται να τους θεωρεί µοναδικούς υπεύθυνους.
Πλησιάζουµε την καρδιά του προβλήµατος. Ξέρετε τι µπορεί να σπάσει το ηθικό ενός εκπαιδευτικού περισσότερο ακόµη και από την οικονοµική θηλιά που του έχει βάλει το υπουργείο Παιδείας; Μια ερώτηση: γιατί να διαβάσω, δάσκαλε;

Το Facebook δεν είναι τελικά τόσο απρόσωπο

Διαβάζουμε στην Καθημερινή (με πληροφορίες από Reuters):


Ενώ οι γυναίκες προτιμούν να «ποστάρουν» φωτογραφίες από κοινωνικές συγκεντρώσεις, οι άνδρες «αναρτούν» συνήθως φωτογραφίες από χόμπι ή links που παραπέμπουν σε άρθρα πολιτικού περιεχομένου.

Νέα έρευνα έρχεται να αντικρούσει την αντίληψη αρκετών ότι τα social media -όπως το περίφημο Facebook- δεν ενισχύουν τους προσωπικούς δεσμούς. Σύμφωνα με τους ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τέξας η ταχύτατη διάδοση του Facebook (με 500 εκατομμύρια χρήστες παγκοσμίως) φαίνεται να μην υποβαθμίζει την αλληεπίδραση μεταξύ φίλων και συναδέλφων.

«Στην πραγματικότητα, πιστεύουμε ότι υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις ότι τα social media προσφέρουν νέες δυνατότητες έκφρασης φιλίας, αμεσότητας και κοινωνικοποίησης», δήλωσε χαρακτηριστικά ο S. Craig Watkins, αναπληρωτής καθηγητής ραδιοφώνου, τηλεόρασης και κινηματογράφου στο πανεπιστήμιο του Τέξας και επικεφαλής της έρευνας.

Σε δείγμα 900 φοιτητών και αποφοίτων, περισσότερο από το 60% των χρηστών Facebook είπε ότι στην κορυφή των αγαπημένων του δραστηριοτήτων ήταν το status update. Την ίδια στιγμή, ένα ποσοστό της τάξης του 60% έγραφε σχόλια στο προφίλ των προηγούμενων ενώ το 49% «πόσταρε» μηνύματα και σχόλια σε «φίλους».

Η χρήση του Facebook, σύμφωνα με την έρευνα, εμφανίζει διαφορές τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. «Βρήκαμε ότι το περιεχόμενο για το γυναικείο φύλο είναι πιο συναισθηματικό· αποζητούν περισσότερο τη γνωριμία», λέει ο Watkins και συνεχίζει: «Για τους άνδρες, είναι περισσότερο λειτουργικό».

Ενώ οι γυναίκες προτιμούν να «ποστάρουν» φωτογραφίες από κοινωνικές συγκεντρώσεις, οι άνδρες «αναρτούν» συνήθως φωτογραφίες από χόμπι ή links που παραπέμπουν σε άρθρα πολιτικού περιεχομένου ή ποπ-κουλτούρας. Όπως και να ‘χει η αυξανόμενη χρήση του Facebook αναδεικνύει νέες προκλήσεις για τους εφήβους καθώς χρειάζεται να προσαρμόσουν τη συμπεριφορά τους σ’ έναν κοινωνικό κύκλο που μεγαλώνει συνέχεια.

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Στολίζουμε και φέτος το Δέντρο της Αγάπης στις Σέρρες

Αγαπητοί Σερραίοι, μικροί και μεγάλοι φίλοι του «Δέντρου της Αγάπης»,
Για έβδομη συνεχή χρονιά το Δίκτυο Τηλεόραση και το Λύκειο των Ελληνίδων Σερρών διοργανώνουν τη μεγάλη κοινωνική και πολιτιστική εκστρατεία του Δέντρου της Αγάπης, από τις 17 έως και τις 20 Δεκεμβρίου 2010 στην πλατεία Ελευθερίας.
Στις φετινές εκδηλώσεις συμπεριλαμβάνονται και διαγωνισμοί ζωγραφικής, διηγήματος, πολυμέσων (multimedia) και χορογραφίας πάνω σε ένα τραγούδι με χριστουγεννιάτικο θέμα.

Για πληροφορίες περιηγηθείτε στον ιστότοπο:

http://todentrotisagapis.blogspot.com/



Δηλώσεις συμμετοχής και αποστολή ερωτημάτων στο email: todentrotisagapis@gmail.com