«Δεν θα γυρίσω να πάρω την ‘Αννα. Συγγνώμη»

18 Δεκεμβρίου 2011 

Διαβάζω στο troktiko.eu

Η Αννα ήταν ακόμα στον παιδικό σταθμό. Είχε πάει απόγευμα και η μαμά της δεν είχε εμφανιστεί. Οι νηπιαγωγοί δεν ήξεραν τι να κάνουν. Ωσπου το κοριτσάκι έβγαλε κάτι απ’ την τσέπη του. Ηταν ένα σημείωμα: «Δεν θα γυρίσω να πάρω την Αννα. Δεν έχω λεφτά, δεν μπορώ να τη μεγαλώσω. Συγγνώμη. Η μαμά της».

Ο άνθρωπος που λέει την ιστορία την διηγείται σαν κάτι συνηθισμένο. Ο Στ. Σιφνιός είναι υπεύθυνος της κοινωνικής υπηρεσίας στα Παιδικά Χωριά SOS. «Οι νηπιαγωγοί κάλεσαν την Εισαγγελία», λέει. «Και ο εισαγγελέας έστειλε το παιδί σ’ εμάς».

Όλα αυτά δεν έγιναν σε κάποιο βιβλίο του Ντίκενς. Εγιναν σε μια συνοικία της Αθήνας. Η μαμά της Αννας δεν είναι τρελή. Είναι μια κοπέλα που έχασε τη δουλειά της και πανικοβλήθηκε. Σαν την ιστορία της, υπάρχουν τουλάχιστον πεντακόσιες ακόμη ιστορίες. Σήμερα στην Ελλάδα πεντακόσιοι γονείς είναι σε τέτοια οικονομική κατάσταση, που ζήτησαν στα Παιδικά Χωριά SOS να αφήσουν εκεί το παιδί τους.

«Μέχρι πριν από δύο χρόνια, το 95% των αιτημάτων είχε να κάνει με κακοποίηση. Αποφάσιζε ο εισαγγελέας πως κινδυνεύει το παιδί», λέει στην «Καθημερινή» η κοινωνική λειτουργός των Χωριών SOS, Π. Βασταρούχα. «Τώρα τα μισά αιτήματα είναι από γονείς σε απόλυτη φτώχεια. Οκτώ στις δέκα φορές είναι Ελληνες, τις πιο πολλές φορές μονογονεϊκές οικογένειες, συνήθως χωρίς άλλους συγγενείς».

Η κυρία Μαρίνα εδώ και 19 χρόνια είναι μητέρα στα Χωριά SOS. Εκείνη ζει την ιστορία από την άλλη πλευρά. «Το καινούργιο παιδάκι το φέρνει στο σπίτι μας η μαμά του», λέει. «Του δείχνει το κρεβάτι του, του δείχνει το δωμάτιό του, του δείχνει εμένα. Και μετά, «σ’ αγαπάω» λέει, και φεύγει. Και το παιδάκι μένει στην πόρτα». Το ακούω στη φωνή της.

Η κυρία Μαρίνα κάνει προσπάθεια για να συνεχίσει. «Κανένα τους δεν φωνάζει», λέει. «Στέκονται στην πόρτα και κοιτάζουν μέχρι να χαθεί η μαμά τους. Αν είναι αδελφάκια, δύο ή πιο πολλά, εκείνο το βράδυ δεν μπορείς να τα χωρίσεις. Τα βάζεις το καθένα στο κρεβάτι του και δέκα λεπτά μετά γίνονται ένα κουβάρι, μαζεύονται όλα μαζί ξανά, να αγγίζουν το ένα το άλλο».

Κανονικά, τα Χωριά SOS δεν δέχονται παιδιά που η οικογένειά τους είναι απλώς φτωχή. Γι’ αυτές τις οικογένειες υπάρχει πρόγραμμα στήριξης στο σπίτι. Αλλά η απόλυτη φτώχεια δεν πάει σχεδόν ποτέ μόνη της. «Ηρθε ένα κοριτσάκι εδώ και νόμιζα πως έχει πρόβλημα. Τριών χρόνων, δεν ήξερε ούτε 15 λέξεις», λέει η κοινωνική λειτουργός. «Το είδαν οι γιατροί και είπαν πως η υγεία του είναι μια χαρά. Ο μπαμπάς του στις λαϊκές, η μαμά του τυφλή, το είχαν εγκαταλείψει το παιδί. Οταν δεν σου μιλάει κανείς, πώς να μάθεις λέξεις;». Η φτώχεια οδηγεί στην παραμέληση, ακόμα και στην κακοποίηση. Κάποιοι άνθρωποι, πριν φτάσει το παιδί τους εκεί, διαλέγουν την άλλη λύση. Οσο ακραία κι αν φαίνεται σ’ εμάς.

«Εβγαινα απ’ το Χωριό να πάρω γάλα για τα δικά μου τα παιδιά», λέει η κυρία Μαρίνα. «Στην κεντρική πύλη ήταν μια γυναίκα μ’ ένα κοριτσάκι. Δεν ήξερε ότι εγώ είμαι μητέρα SOS, δεν με είδε καν. Κρατούσε το παιδί της όρθια και του μιλούσε. «Μη νομίζεις πως η μαμά δεν σ’ αγαπάει. Σε λατρεύει η μαμά, αλλά δεν έχει να σου δώσει φαγητό. Αυτοί οι καλοί άνθρωποι εδώ…». Νόμιζε πως θα μπει μέσα, θα βρει κάποιον να αφήσει το παιδάκι και θα φύγει».

Η κυρία Μαρίνα κρατάει με το χέρι της το μέτωπό της. Οσα χρόνια κι αν είσαι εδώ, μερικά πράγματα δεν τα συνηθίζεις ποτέ. «Το κρατούσε απ’ το χέρι», λέει. «Κι αυτό δεν μιλούσε. Μόνο είχε σηκώσει το κεφαλάκι του και την κοίταζε. Δεν ξέρω τι έγινε μετά. Εφυγα. Είχα να πάρω γάλα στα δικά μου τα παιδιά».

Χωρίς λόγια....

Πρόγραμμα για συσσίτια στα σχολεία

Το υπ. Παιδείας μελετά πλέον την καθιέρωση συσσιτίων στα σχολεία, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Το Βήμα» και σχολιάζει:

"Τη δεκαετία του ’60, όπου βασίλευε η φτώχεια στην Ελλάδα, οι μαθητές στο σχολείο έπιναν γάλα σε σκόνη, έτρωγαν ένα κίτρινο τυρί σε κονσέρβα, μία φέτα ψωμί και βούτυρο".

Τα νέα συσσίτια που αναμένεται να μπουν σε εφαρμογή από τη νέα χρονιά, θα δίνονται με τη μορφή κουπονιών για μικρά γεύματα από το κυλικείο, κυρίως σε σχολεία όπου φοιτούν μαθητές από χαμηλά κοινωνικά στρώματα.

Οι μαθητές θα παίρνουν κουπόνια των 2 ή 3 ευρώ για να μπορούν να τρώνε ένα σάντουιτς και να πίνουν ένα χυμό ή γάλα.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, τα ολοένα αυξανόμενα κρούσματα ασιτίας ώθησαν το υπουργείο να αναλάβει δράση.

Η υφ. Παιδείας, Εύη Χριστοφιλοπούλου, δήλωσε: «Στόχος µας είναι να διασφαλίσουμε την ισότιμη ένταξη των µμαθητών στο εκπαιδευτικό σύστημα στις περιοχές µε χαμηλούς εκπαιδευτικούς και κοινωνικοοικονομικούς δείκτες. Στην προσπάθεια αυτή το σχολείο αναλαμβάνει ενεργό ρόλο εποικοδομητικής συνεργασίας µε τις οικογένειες και τους φορείς εκπαίδευσης της τοπικής κοινότητας».

Τα πρώτα σχολεία που θα ενταχθούν στο πρόγραμμα είναι κάποια νηπιαγωγεία και δηµοτικά σε Ταύρο, πλατεία Βάθη, Εξάρχεια, Κάτω Πατήσια, Αχαρνές, Μοσχάτο, Νίκαια, Ασπρόπυργο, Ζεφύρι και Αυλώνα.

H εκπαίδευση στην ασφαλή χρήση του Διαδικτύου πρέπει να ξεκινά από το Νηπιαγωγείο;

Διαβάζουμε στο  www.esos.gr  τα αποτελέσματα έρευνας για την ευθύνη των γονέων και των εκπαιδευτικών αναφορικά τη χρήση του Διαδικτύου από τους μαθητές/-τριες. 

Η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών (99%) συμφωνεί πως η εκπαίδευση των ανήλικων χρηστών γύρω από την υπεύθυνη και ασφαλή χρήση της τεχνολογίας είναι ευθύνη και των γονέων και των εκπαιδευτικών. Αυτό ανέδειξε κλειστή έρευνα μέσω διαδικτυακού ερωτηματολογίου που πραγματοποίησε η Δράση Ενημέρωσης Saferinternet.gr του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου την περίοδο 10/5/2011 έως 25/9/2011 με αποδέκτες τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης. Στην έρευνα ανταποκρίθηκαν 2.319 εκπαιδευτικοί από όλη την Ελλάδα. 
Τα κυριότερα αποτελέσματα της έρευνας είναι τα εξής:

•    9 στους 10 εκπαιδευτικούς πιστεύουν πως όλοι οι εκπαιδευτικοί – και όχι μόνο οι καθηγητές πληροφορικής – μπορούν να διδάξουν (σε όποιο βαθμό και ανάλογα με το μάθημά τους) την υπεύθυνη και ασφαλή χρήση του Διαδικτύου.
•    7 στους 10 εκπαιδευτικούς θεωρούν ότι η εκπαίδευση γύρω από την υπεύθυνη και ασφαλή χρήση του Διαδικτύου πρέπει να ξεκινά στο δημοτικό, ενώ 1 στους 4 εκπαιδευτικούς (25%) θεωρεί ότι η εκπαίδευση πρέπει να ξεκινά στο νηπιαγωγείο (!) Μόνο ένα 5% θεωρεί ότι η εκπαίδευση αυτή πρέπει να ξεκινά στο γυμνάσιο. Κατά την πλειοψηφία των εκπαιδευτικών (83%), η εκπαίδευση αυτή πρέπει να γίνεται χωρίς βαθμολογία. 
Τα παραπάνω αποτελέσματα είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά σε σχέση με αντίστοιχη έρευνα της δράσης Saferinternet.gr το έτος 2009, αναφορικά με τον υπερδιπλασιασμό του ποσοστού των εκπαιδευτικών που θεωρούν το νηπιαγωγείο ως την κατάλληλη βαθμίδα έναρξης μιας τέτοιας εκπαίδευσης (αποτελέσματα της έρευνας 2009: Η πρωτοβάθμια εκπαίδευση κρίνεται ως η πιο κατάλληλη βαθμίδα για να ξεκινήσει η εκπαίδευση στο Διαδίκτυο από το 70% των εκπαιδευτικών. Ένα ποσοστό 19% επιλέγει το Γυμνάσιο και ένα σημαντικό ποσοστό της τάξης του 11% θεωρεί ότι η εκπαίδευση στην ασφαλή χρήση του Διαδικτύου πρέπει να ξεκινά από το Νηπιαγωγείο).
•    Μόνο 3 στους 10 εκπαιδευτικούς θεωρούν ότι η ασφαλή και υπεύθυνη χρήση του Διαδικτύου και γενικώς των online τεχνολογιών διδάσκεται επαρκώς στο σχολείο τους.
•    Ενώ 1 στα 2 σχολεία θέτει σε ψηλή προτεραιότητα την ασφαλή και υπεύθυνη χρήση του Διαδικτύου, στην ερώτηση με δυνατότητα πολλαπλών απαντήσεων ποια είναι τα 3 πιο σημαντικά εμπόδια που εμποδίζουν τους εκπαιδευτικούς να ενσωματώσουν την ασφαλή χρήση της τεχνολογίας στο σχολείο τους, 33% των εκπαιδευτικών επέλεξαν την απάντηση «το σχολείο μας δεν έχει την απαραίτητη υλικο-τεχνική υποδομή», 31% «δεν έχω επαρκές εκπαιδευτικό υλικό» και 30% «Δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο», ενώ 28% των εκπαιδευτικών απάντησαν «δεν μου μένει χρόνος να διδάξω τέτοια ζητήματα». Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι η απάντηση ενός 10% των εκπαιδευτικών: «δεν έχω υποστήριξη από τους γονείς των μαθητών μου». 
•    Στην ερώτηση με δυνατότητα πολλαπλών απαντήσεων, ποια θέματα πρέπει να περιλαμβάνονται σε αυτή την εκπαίδευση, στις πρώτες 3 θέσεις βρίσκουμε τις βασικές αρχές υπεύθυνης και ασφαλούς χρήσης του διαδικτύου (82%), την προστασία της προσωπικής ζωής (81%) και τα ζητήματα υπερβολικής ενασχόλησης / εξάρτησης (71%). Περαιτέρω, τα ζητήματα της αξιοπιστίας του διαδικτυακού περιεχόμενου, της δημιουργίας περιεχομένου στο διαδίκτυο, της σωστής διαχείρισης της επικοινωνίας, της ηθικής στο διαδίκτυο (συμπεριλαμβανομένων των θεμάτων ψηφιακού εκφοβισμού / παρενόχλησης), της αξιοποίησης της θετικής πλευράς του διαδικτύου και των δικαιωμάτων & υποχρεώσεών μας (συμπεριλαμβανομένων θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας / παράνομης αντιγραφής λογισμικού, ταινιών ή μουσικής) επιλέχθηκαν τουλάχιστον από τους μισούς εκπαιδευτικούς.
•    Στην ερώτηση με δυνατότητα πολλαπλών απαντήσεων, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος εκπαίδευσης / αφύπνισης των μαθητών γύρω από την υπεύθυνη και ασφαλή χρήση της τεχνολογίας, στις 3 πρώτες θέσεις βρίσκουμε τη συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων με τη βοήθεια διασκεδαστικού υλικού - π.χ. προβολή βίντεο ή χρήση κουίζ / παιχνιδιών (65%), την ενημέρωση που βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά (63%) και τη χρήση κατάλληλου online και έντυπου εκπαιδευτικού υλικού, όπως π.χ. το εγχειρίδιο «Μαθαίνω να σερφάρω δημιουργικά και με ασφάλεια» της δράσης ενημέρωσης Saferinternet.gr (55%). 
4 στους 10 εκπαιδευτικούς επιλέγουν περαιτέρω την παρακίνηση των μαθητών να δημιουργήσουν το δικό τους υλικό και να λάβουν μέρος σε εκδηλώσεις όπως η «Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου», 3 στους 10 εκπαιδευτικούς πιστεύουν ότι η συζήτηση που βασίζεται σε προφίλ των ίδιων των μαθητών (π.χ. Facebook) μπορεί να συμβάλλει στην εκπαίδευση και αφύπνιση των μαθητών και 2 στους 10 εκπαιδευτικούς θεωρούν ότι η ενημέρωση μαθητών από μεγαλύτερους σε ηλικία μαθητές μπορεί να υποστηρίξει μια τέτοια εκπαίδευση.
Σε σχέση με τις δεξιότητες των εκπαιδευτικών, τα αποτελέσματα είναι τα εξής:
•    8 στους 10 εκπαιδευτικούς που απάντησαν στο ερωτηματολόγιο – σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης – δηλώνουν πως χρησιμοποιούν τον υπολογιστή και το Διαδίκτυο μέσα στην τάξη.
•    6 στους 10 εκπαιδευτικούς δηλώνουν υψηλό επίπεδο γνώσεων γύρω από τη χρήση του Διαδικτύου και γενικώς των online τεχνολογιών.
•    6 στους 10 εκπαιδευτικούς έχουν δικό τους προφίλ ή δική τους σελίδα στο Facebook, και 3 στους 10 εκπαιδευτικούς έχουν δικό τους blog.
•    4 στους 10 εκπαιδευτικούς αισθάνονται πολύ βέβαιοι στο να ανταποκριθούν σε ζητήματα που αφορούν στην ασφαλή και υπεύθυνη χρήση των online τεχνολογιών στο σχολείο τους, προς τους μαθητές και τους γονείς αυτών. Περαιτέρω 3 στους 10 εκπαιδευτικούς αισθάνονται αρκετά βέβαιοι.

«Συνεργάτες στη Μάθηση»: Η Αθήνα, ο επόμενος σταθμός του Παγκόσμιου Φόρουμ

Μεταφέρω από την εφημερίδα Ημερησία:

«Εκπαιδευτικοί από περισσότερες από 70 χώρες συγκεντρώθηκαν στο φετινό Παγκόσμιο Φόρουμ «Συνεργάτες στη Μάθηση» στην Ουάσινγκτον

Το 7ο Παγκόσμιο Φόρουμ «Συνεργάτες στη Μάθηση», το οποίο πραγματοποιήθηκε φέτος από τις 7 έως τις 10 Νοεμβρίου στην Ουάσινγκτον, συγκεντρώνοντας πάνω από 700 εκπαιδευτικούς, διευθυντές σχολείων και κυβερνητικούς αξιωματούχους από περισσότερες από 70 χώρες, ολοκληρώθηκε με μια σημαντική είδηση για την Ελλάδα.

Την τελευταία ημέρα της διοργάνωσης, κατά τη διάρκεια της λαμπρής τελετής απονομής των βραβείων, ανακοινώθηκε ότι ο επόμενος σταθμός του μεγάλου αυτού ετήσιου θεσμού της Microsoft για την εκπαίδευση, θα λάβει χώρα στην Αθήνα, τον Νοέμβριο του 2012.

Σχετικά με την ανάληψη της διοργάνωσης 8ου Παγκόσμιου Φόρουμ «Συνεργάτες στη Μάθηση» από την Ελλάδα, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Microsoft Ελλάς, κ. Ernst-Jan Stigter, υπογράμμισε: «Το πρόγραμμα `Συνεργάτες στη Μάθηση' και ο Διαγωνισμός Πρωτοπόρων Εκπαιδευτικών αποτελούν πρωτοβουλίες για τον τομέα της Εκπαίδευσης με εξαιρετική σημασία για τη Microsoft. Και οι δύο δράσεις τιμούν τους πρωτοπόρους εκπαιδευτικούς και τα πρωτοπόρα σχολεία από όλο τον κόσμο, που έχουν αγκαλιάσει τη δύναμη της τεχνολογίας και την έχουν ενσωματώσει στο πρόγραμμα των μαθημάτων τους και στις σχολικές τους αίθουσες, προωθώντας με αυτόν τον τρόπο την εκπαιδευτική αλλαγή και βοηθώντας τους μαθητές να αξιοποιήσουν στο μέγιστο τις δυνατότητές τους. Αποτελεί μεγάλη τιμή για εμάς η ανακοίνωση ότι το επόμενο Παγκόσμιο Φόρουμ `Συνεργάτες στη Μάθηση' θα λάβει χώρα στην Ελλάδα, τον Νοέμβριο του 2012. Περισσότεροι από 700 εκπαιδευτικοί από 70 διαφορετικές χώρες του κόσμου θα φιλοξενηθούν στην Αθήνα, προκειμένου να γιορτάσουν τη μαγεία που η καινοτομία και η τεχνολογία μπορούν να φέρουν στην εκπαίδευση. Η Microsoft παραμένει πιστή στη δέσμευσή της για διαρκή ενίσχυση του σημαντικού αυτού σκοπού».

        «Εκφράζουμε τη βαθιά ικανοποίησή μας που ένα τόσο μεγάλο γεγονός όπως το Παγκόσμιο Φόρουμ `Συνεργάτες στη Μάθηση' της Microsoft θα πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα του χρόνου. Η Ελλάδα στηρίζει τη μεγάλη αυτή προσπάθεια, η οποία αναδεικνύει την χώρα μας παγκοσμίως. Ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία, όταν η εξελισσόμενη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση ενσωματώνει με αποφασιστικό τρόπο τις Νέες Τεχνολογίες και έχει και άμεσα να ωφεληθεί από τις διεθνείς πρακτικές που την ανάπτυξή τους ευνοεί το εν λόγω πρόγραμμα. Με χαρά θα υποδεχτούμε του χρόνου 700 και πλέον πρωτοπόρους εκπαιδευτικούς και σχολεία από όλο τον κόσμο», δήλωσε ο κ. Ιωάννης Καζάζης, Πρόεδρος του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας και Πρόεδρος για τη Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας.

Έλενα Ζαγλαρίδου, υπεύθυνη εκπαιδευτικών προγραμμάτων της Microsoft Ελλάς

          Η διοργάνωση Παγκόσμιο Φόρουμ «Συνεργάτες στη Μάθηση» ξεκίνησε το 2003 και εντάσσεται στην ευρύτερη πρωτοβουλία της Microsoft, «Συνεργάτες στη Μάθηση», στο πλαίσιο της οποίας πραγματοποιείται μια σειρά δράσεων που αποσκοπούν στην προώθηση της χρήσης της τεχνολογίας στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, συμβάλλοντας και ενθαρρύνοντας τη δημιουργία καινοτόμων μεθόδων διδασκαλίας. Σημειώνεται ότι στο Παγκόσμιο Φόρουμ φιλοξενείται η τελική φάση δράσεων της Microsoft που "τρέχουν” καθ' όλη τη διάρκεια του έτους και συγκεκριμένα ο Διαγωνισμός Πρωτοπόρων Εκπαιδευτικών και το Πρόγραμμα Πρωτοπόρων Σχολείων.

Ο Παγκόσμιος Διαγωνισμός Πρωτοπόρων Εκπαιδευτικών κορυφώθηκε την τελευταία ημέρα του Φόρουμ, 10 Νοεμβρίου, με την απονομή 18 βραβείων καινοτομίας (Global Forum Educator Awards) σε εκπαιδευτικούς από όλο τον κόσμο που ξεχώρισαν για τις αρτιότητα των μεθόδων διδασκαλίας που έχουν αναπτύξει. Μέσα από 200.000 συμμετοχές συνολικά, 115 έφτασαν στην τελική φάση του διαγωνισμού. Σημειώνεται πως η Ελλάδα είχε παρουσία για άλλη μια φορά στους παγκόσμιους τελικούς με τον εκπαιδευτικό κ. Γιώργο Κοντέλλη από το 3ο Γενικό Λύκειο Μυτιλήνης, που παρουσίασε το project «Κατασκευή Εκπαιδευτικού Δορυφόρου τύπου CanSat». Υπογραμμίζεται ότι ο κ. Κοντέλλης έλαβε το εισιτήριο της συμμετοχής του στο Παγκόσμιο Φόρουμ, μετά τη διάκρισή του στο 8ο ετήσιο Πανευρωπαϊκό Φόρουμ «Συνεργάτες στη Μάθηση», το οποίο διεξήχθη φέτος το Μάρτιο στη Μόσχα.

           Ο δεύτερος άξονας του Παγκόσμιου Φόρουμ αφορά στο Πρόγραμμα Πρωτοπόρων Σχολείων, όπου 32 Microsoft Mentor Schools και 66 Microsoft Pathfinder Schools συγκεντρώθηκαν στην Ουάσινγκτον, προκειμένου να μοιραστούν τεχνογνωσία, γνώσεις και εμπειρίες. Αποτέλεσμα των ζυμώσεων αυτών, συνιστά η τιμητική διάκριση ενός σχολείου, το οποίο επιλέχθηκε από τα υπόλοιπα σχολεία που συμμετείχαν στο Φόρουμ, κατόπιν σχετικής ψηφοφορίας, για την καινοτόμο παιδαγωγική του προσέγγιση. Αξίζει να σημειωθεί πως υπήρχε ελληνική εκπροσώπηση και σε αυτό το πεδίο του Φόρουμ, με τη συμμετοχή του Ελληνοαμερικανικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (Κολλέγιο Αθηνών – Ψυχικού) ως Microsoft Mentor School και των Εκπαιδευτηρίων Δούκα ως Microsoft Pathfinder School”.

Do Women Score Lower Because They Just Aren’t Interested?

Οι γυναίκες τα πηγαίνουν χειρότερα στην τεχνολογία από τους άνδρες, όπως δείχνουν και οι σχετικές επιδόσεις τους σε διάφορα τεχνολογικά τεστ. Αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή δεν ενδιαφέρονται τόσο γι’ αυτήν από την μικρή τους ηλικία, σύμφωνα με μία νέα αμερικανική έρευνα. Από την άλλη, η μελέτη δείχνει ότι στο εργασιακό περιβάλλον οι γυναίκες φαίνεται τελικά να τα καταφέρνουν εξίσου καλά με τους άνδρες, ακόμα και στα τεχνικά επαγγέλματα.

Οι ερευνητές του πανεπιστημίου της Αϊόβα, με επικεφαλής τον καθηγητή Frank L. Schmidt, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο αμερικανικό περιοδικό ψυχολογίας «Perspectives on Psychological Science», κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η υστέρηση στις επιδόσεις των γυναικών στα τεχνολογικού περιεχομένου τεστ ούτε σχετίζονται με το επίπεδο νοημοσύνης τους, ούτε έχουν επίπτωση στις κατοπινές επιδόσεις στην εργασία τους.

.Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι επαγγελματικές επιδόσεις -αυτό αφορά και στον τεχνολογικό τομέα- δεν είναι θέμα φύλου, αλλά νοημοσύνης, καθώς οι έξυπνοι άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, μπορούν να εκτελέσουν οποιαδήποτε εργασία. Απλούστατα, οι νέες γυναίκες δεν δείχνουν το ίδιο ενδιαφέρον με τους άνδρες για να μάθουν σχετικά με την τεχνολογία, αν όμως χρειαστεί να το κάνουν, είναι στη συνέχεια θέμα νοημοσύνης το πόσο καλά θα τα καταφέρουν.

Η έρευνα έδειξε ότι, σε όλα τα διαφορετικά επίπεδα νοημοσύνης, οι γυναίκες «σκοράρουν» λιγότερο από τους άνδρες αντίστοιχης νοημοσύνης στα διάφορα τεχνολογικά τεστ, π.χ. στην επισκευή και αποσυναρμολόγηση ενός ποδηλάτου.

Σύμφωνα με τον Frank L. Schmidt, δεν υπάρχει «εύκολη λύση» σε αυτό, καθώς δύσκολα μεταβάλλονται τα ενδιαφέροντα ενός ανθρώπου, ιδίως ενός φύλου, στο βαθμό μάλιστα που αυτά είναι κοινωνικά προσδιορισμένα. «Τα ενδιαφέροντα αυτά είναι αρκετά σταθερά και διαμορφώνονται σχετικά νωρίς στη ζωή», όπως είπε.

Προειδοποίησε επίσης ότι αν τεχνικού επιπέδου τεστ συμπεριληφθούν σε τεστ γενικής νοημοσύνης, τότε θα ρίξουν το γενικό «βαθμό» των γυναικών, δίνοντας τη διαστρεβλωμένη εικόνα πως οι γυναίκες είναι λιγότερο έξυπνες από τους άνδρες.

Μήπως βρέθηκε ο διάδοχος του Στιβ Τζομπς;

Διαβάζουμε στο  http://www.nooz.gr/  ότι ένας 11χρονος μαθητής στις ΗΠΑ ασχολείται με την δημιουργία iOS εφαρμογών και δίνει διαλέξεις στο TED, αποτελώντας το παιδί-θαύμα της Πληροφορικής!
Ο λόγος για τον Τόμας Σουάρεζ μαθητή στο South Bay, ο οποίος από... νηπιακή ηλικία είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους υπολογιστές και την τεχνολογία.

Πρόσφατα, επικεντρώθηκε στη δημιουργία εφαρμογών για το iPhone και iPad και ίδρυσε τη δική του εταιρεία, την CarrotCorp. Πιο δημοφιλής εφαρμογή του θαυματουργού 11χρονου αποτελεί το "Bustin Jieber", ένα παιχνίδι κατά του έφηβου ποπ σταρ, Justin Bieber, στα πρότυπα του "Whac-a-Mole".

Παράλληλα, στο κατάστημα της Apple, υπάρχει και το παιχνίδι Earth Fortune, το οποίο δείχνει διαφορετικά χρώματα στη Γη, ανάλογα με την... τύχη του χρήστη.

Διδάσκω “απεργώντας” ή απεργώ διδάσκοντας ;

Μια πρόσφατη δημοσίευση με τον τίτλο “Δώστε αξία στον ρόλο του δασκάλου”  (http://www.nooz.gr/ ) με έβαλε για μια ακόμη φορά σε σκέψεις και προβληματισμό σε συσχετισμό με την παρούσα οικονομικοκοινωνική συγκυρία.

Ο συντάκτης του κειμένου διαπιστώνει για τους εκπαιδευτικούς: “Συχνά τους αμφισβητούμε και κατακρίνουμε τις συμπεριφορές τους. Άλλες πάλι φορές τους ζηλεύουμε και επιζητούμε να είμαστε στη θέση τους. Το σίγουρο είναι ότι οι δάσκαλοι είναι οι άνθρωποι που εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας για πολλές ώρες και είναι σε θέση να τα βοηθήσουν, να τα καθοδηγήσουν και να τα επιμορφώσουν για ένα καλύτερο αύριο”.

Και εδώ έρχεται ο προβληματισμός αναφορικά με την εντύπωση της κοινής γνώμης για το επάγγελμα του εκπαιδευτικού τώρα ειδικότερα που η οικονομική κρίση έβαλε στο μικροσκόπιο τις αποδοχές των πολλαπλώς πληττόμενων δημοσίων υπαλλήλων. Δεν λείπουν οι φωνές που θεωρούν πως οι αποδοχές των εκπαιδευτικών είναι μεγάλες σχετικά με το χρόνο απασχόλησης, τις σχολικές αργίες και πολλά ακόμη που με σχηματικό και κατάφωτα άδικο και εξισωτικό τρόπο καταλογίζουν στους εκπαιδευτικούς διάφορες κοινωνικές ομάδες, ιδίως εκείνες των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.

Πρώτιστη ευθύνη για αυτή την “εικόνα” έχουμε –εκτιμώ-οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί που απαξιώνουμε το επάγγελμα μας μέσα από την αδυναμία να προβάλουμε και να υποστηρίξουμε την ιδιαίτερη φύση της δουλειάς μας, τις δυσκολίες που προκύπτουν από τη βιωματική και διαδραστική σχέση με τους/τις μαθητές/-τριές μας, την ανάγκη να ανταπεξέλθουμε στις διδακτικές, γνωστικές ανάγκες και δεξιότητες της νέας γενιάς, να επικαιροποιούμε τις γνώσεις και τα επαγγελματικά εφόδιά μας, να προσπαθούμε να ανταπεξέλθουμε σε οικονομικές συγκυρίες και καθημερινές δυσκολίες και να νοηματοδοτούμε αυτό που αποτελεί λειτούργημα και όχι απλώς βιοποριστικό άθλο.

Παρασυρόμενοι ενίοτε από τις επιταγές των συνδικαλιστικών φορέων δεν αντιστεκόμαστε στον “επίσημο” λόγο που εκείνοι προφέρουν,  υποδηλώνοντας με τον τρόπο αυτό, άτυπα συναίνεση και αποδοχή. Δεν σεβόμαστε το σχολικό χρόνο ως χρόνο αποκλειστικά διδασκαλίας και μάθησης και παραβιάζουμε τα όρια μεταξύ παράπλευρης επαγγελματικής δραστηριότητας ποικίλης μορφής (επιμόρφωση, ενημέρωση, άσκηση εκλογικού δικαιώματος) και διδακτικού ωραρίου.

Πολλές φορές αυτή η παρέκκλιση μας “προσφέρεται” ως αντίδωρο της συνδικαλιστικής δράσης των αιρετών εκπροσώπων μας και εμείς άσκεπτα συγχέουμε τους πραγματικούς στόχους του  ρόλου των αιρετών αρχόντων μας (οι οποίοι επιπρόσθετα για αυτή τους την ενασχόληση δικαιούνται και μείωση διδακτικού ωραρίου).

Αδράνεια από τη μεριά των εκπαιδευτικών και τήρηση της πεπατημένης συνδικαλιστικής τακτικής οδηγεί εδώ και χρόνια στην επανάληψη των ίδιων δεδομένων στο χώρο της εκπαίδευσης. Κελεύσματα για μαζική δράση σε κοινή συμπόρευση και απεργιακές κινητοποιήσεις με ΑΔΕΔΥ και άλλους φορείς... σαν να είμαστε μονάδες που στόχο έχουν με την αποχή από τα εργασιακά τους καθήκοντα απλώς να αυξήσουν τα ποσοστά που ανακοινώνονται στα δελτία ειδήσεων.

Αναρωτιέται λοιπόν μεγαλόφωνα κανείς με αφορμή τις κατά καιρούς εξαγγελόμενες απεργίες (από την ΟΛΜΕ και τις κατά τόπους ΕΛΜΕ):

v                 προσδιορίσαμε τα κοινά προβλήματα με τις άλλες διαμαρτυρόμενες επαγγελματικές ομάδες;

v                 προβλήθηκαν με επιχειρήματα, στοιχεία, νούμερα και συγκριτικά δεδομένα τα εργασιακά προβλήματα και οι ιδιαιτερότητες του κλάδου των εκπαιδευτικών;

v                 η στέρηση του δημόσιου αγαθού της μάθησης από τα παιδιά μας συνάδει με την εικόνα του δημόσιου λειτουργού που ευαγγελιζόμαστε;

v                 ο αντίκτυπος της απεργίας άλλων επαγγελματικών ομάδων (καθαριότητα, δήμοι, μέσα μεταφοράς, δημόσιες υπηρεσίες, τελωνεία, εφορίες, ταξί κτλ.) στοχεύει μέσω της δυσφορίας των πολιτών για την αναστάτωση της καθημερινότητάς τους να μεταφέρει το μήνυμα της διαμαρτυρόμενης επαγγελματικής τάξης. Η δυσφορία των οικογενειών των μαθητών/-τριών που στερούνται το δημόσιο αγαθό της μάθησης έχει κανείς την εντύπωση ότι  “μεταφράζεται” σε μήνυμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης από το  κοινωνικό σύνολο;

Τι να απαντήσει άραγε κανείς στα παιδιά που όταν τους ρωτάει κάποιος γιατί απεργούν οι δάσκαλοί τους,  απαντούν ότι ποτέ κανείς δεν μπήκε στον κόπο να τους εξηγήσει το λόγο για τον οποίο, προς μεγάλη τους βέβαια χαρά-άλλη μεγάλη αποτυχία της εκπαίδευσης- χάνουν τα μαθήματά τους.

Η μόρφωση των παιδιών είναι αξία ανεκτίμητη και το δικαίωμα της δίκαιης αντίδρασης έχει πολλούς τρόπους να προβληθεί χωρίς επιζήμιες συνέπειες για το κοινωνικό σύνολο και ιδιαίτερα τη νεολαία.

Η ενημέρωση της κοινής γνώμης θα καταστούσε τον κόσμο βοηθό και συμπαραστάτη στις αληθινές πραγματικά ανησυχίες για το μέλλον της εκπαίδευσης των παιδιών μας. Και αυτό το μέλλον αναμφισβήτητα απαιτεί έναν εκπαιδευτικό που να αμείβεται αξιοπρεπώς, απολαμβάνοντας την κοινωνική αποδοχή μέσα από την αναγνώριση της προσωπικής του αξίας και της επαγγελματικής του επάρκειας. Η αξιολόγηση αυτή πρωτίστως ξεκινά από τον προσωπικό σεβασμό και την αυτοεκτίμηση και συνακόλουθα και όλου του σχολικού περιβάλλοντος που περιλαμβάνει τους/τις μαθητές/-τριες και τις οικογένειές τους.

Προβάλει λοιπόν ουσιαστικό και όχι ρητορικό το ερώτημα: Διδάσκω την κοινή γνώμη απεργώντας ή “απεργώ” με εναλλακτικούς τρόπους και μέσα, διδάσκοντας αυτό που ορκίστηκα ότι θα υπηρετώ;

Υστ. 1. και για να μην θεωρηθεί η παράθεση των σκέψεων εκ του πονηρού “τέχνασμα” αποφυγής της οικονομικής αιμορραγίας λόγω απεργίας (όχι ότι κάτι τέτοιο δεν αποτελεί πια πολυτέλεια για τους περισσότερους εκπαιδευτικούς στις μέρες αυτές των ισχνών αποδοχών), να σπεύσω να προσθέσω ότι για όσους η απώλεια των χρημάτων της απεργίας δεν είναι τόσο σημαντική προτεραιότητα, υπάρχουν τραπεζικοί λογαριασμοί ενίσχυσης παιδιών και οικογενειών που έχουν ανάγκη. Όπως πχ. ο λογαριασμός για τα δύο ορφανά παιδιά στον Έβρο και ο λογαριασμός για τα παιδιά των δύο εκπαιδευτικών που έπεσαν θύματα τροχαίου δυστυχήματος στις Σέρρες,  εξαιτίας κακής συγκυρίας στην αναγκαστική καθημερινή μετακίνησή τους  (στάθηκε αδύνατο να πάρουν απόσπαση τη φετινή χρονιά).

Υστ. 2. και για να μην νομίσει κανείς ότι επιθυμώ να γίνω “χαλίφης στη θέση του χαλίφη”, το περιεχόμενο των σκέψεων μου δεν καθοδηγείται από κανενός είδους αντιδικία με τους αιρετούς εκπροσώπους μας ούτε αποσκοπεί στη στοχοποίησή τους.

Η δημόσια έκφραση γνώμης συνιστά απλώς για μένα ένα από τους εναλλακτικούς τρόπους που ανέφερα προηγούμενα ....για το άλλο θέμα δηλ. τη δουλειά και την καθημερινή αναγνώριση στην τάξη, ξέρω πως θέλει δουλειά πολύ και κόπο και μεράκι. Αυτό κανένα μεσοπρόθεσμο και καμιά πολιτική ηγεσία δεν μπορεί –αν δεν το επιτρέψουμε-να μας το στερήσει.

Από τις Σέρρες... στο CERN

Διαβάζουμε στο nooz.gr

Την ευκαιρία να δούνε από κοντά το μεγαλύτερο Ερευνητικό Κέντρο της Ευρώπης, το CERN, στη Γενεύη, είχαν σαράντα σερραίοι μαθητές του 4ου Γενικού Λυκείου Σερρών και πέντε εκπαιδευτικοί που τους συνόδευαν.

Το ταξίδι των μαθητών στο CERN στην Ελβετία διήρκεσε από τις 2 έως τις 8 Οκτωβρίου, και έγινε μετά από δική τους πρωτοβουλία να αποστείλουν αίτηση επίσκεψης στο ερευνητικό κέντρο, η οποία έγινε αποδεκτή.

«Ήταν μία συγκλονιστική εμπειρία για τους μαθητές του 4ου Λυκείου Σερρών αλλά και τους καθηγητές που τους συνόδευαν» επισημαίνει μεταξύ άλλων ένας εκ των συνοδών καθηγητών και εμπνευστής της ιδέας της επισκέψεως στο CERN, Μανώλης Αλιπράντης, ο οποίος προσθέτει ότι «οι μαθητές, πολλοί εκ των οποίων δεν είχαν επισκεφθεί ποτέ μία ευρωπαϊκή χώρα, έμειναν έκπληκτοι όταν βρέθηκαν στο μεγαλύτερο πειραματικό κέντρο ερευνών σωματιδιακής φυσικής στον κόσμο»

Μαθητές και συνοδοί καθηγητές, οι οποίοι ταξίδευαν δύο μέρες μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους, είχαν την ευκαιρία όχι μόνο να ξεναγηθούν και να δούνε από κοντά τον μεγαλύτερο επιταχυντή του κόσμου τον πελώριο Super Proton Synchroton (SPS), αλλά και να συμμετέχουν σε πειράματα επιστημόνων.

Κατά την άφιξή τους στο CERN τους περίμεναν έλληνες επιστήμονες, οι οποίοι ιδιαίτερα συγκινημένοι τους ξενάγησαν στο CERN , ενώ παράλληλα στο πειραματικό εργαστήριο, το γνωστό «Μικρόκοσμο» τους έδωσαν την ευκαιρία να συμμετέχουν σε εργαστήρια και διαδραστικά πειράματα.

«Τους λύθηκαν πολλές απορίες για τη δημιουργία του σύμπαντος» λέει ο καθηγητής φυσικής κ. Αλιμπράντης και επισημαίνει «το σημαντικότερο είναι πως οι μαθητές έζησαν για πρώτη φορά τη σημασία της ομαδικότητας και του κοινού στόχου που έχουν οι χιλιάδες επιστήμονες που εργάζονται στο CERN.

«Η δική τους πρωτοβουλία αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση σε όλο τον μαθητικό και εκπαιδευτικό κόσμο» τόνισε ο Διευθυντής της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Σερρών Δρ. Γεώργιος Δ. Μπουλάκης. Τα έξοδα του επιμορφωτικού αυτού ταξιδιού τα οποία ανερχόταν στα 442 ευρώ το άτομο, τα κάλυψαν οι ίδιοι οι μαθητές με τη συμμετοχή του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 4ου Λυκείου, χωρίς την οικονομική συμμετοχή οποιοδήποτε εμπλεκόμενου φορέα.

To CERN (Organisation Europeenne pour la Recherche Nucleaire (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικών Ερευνών), ιδρύθηκε στη Γενεύη της Ελβετίας το 1954, από 12 ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα και θεωρείται από τους πρώτους οργανισμούς της διευρωπαϊκής ένωσης και συνεργασίας.

Βασικό αντικείμενο ερευνών του CERN είναι τα στοιχειώδη σωματίδια, οι δομικοί λίθοι που απαρτίζουν την ύλη καθώς και οι δυνάμεις που τα διέπουν.

Το έργο του CERN είναι η αποκορύφωση της επιστήμης, η διερεύνηση των πλέον θεμελιωδών ερωτημάτων για τη Φύση: Τι είναι η ύλη; Από πού προέρχεται; Πως συγκρατείται για να σχηματίσει άστρα, πλανήτες και ανθρώπινα όντα;

Η κύρια λειτουργία του αφορά την παροχή επιταχυντών σωματιδίων και άλλων υλικοτεχνικών υποδομών που χρειάζονται για την πειραματική έρευνα στο πεδίο της φυσικής υψηλών ενεργειών.

Στο CERN λειτουργούν πολλοί επιταχυντές, ένας εκ των οποίων είναι ο πελώριος Super Proton Synchroton (SPS), ο οποίος διαθέτει υπόγεια σήραγγα 7 χιλιομέτρων που επιτρέπει στα πρωτόνια να επιταχύνονται στα 400 GeV, δηλαδή σε πολύ υψηλές ενέργειες.

Το ανθρώπινο δυναμικό στο CERN απαρτίζεται από περισσοτέρους από 3.000 μόνιμους εργαζόμενους, καθώς και περίπου 6.500 επιστήμονες και μηχανικούς που εκπροσωπούν 500 πανεπιστήμια και 80 διαφορετικές εθνικότητες.

Βρίσκεται δυτικά της Γενεύης, στα σύνορα Ελβετίας και Γαλλίας. Σήμερα, απαρτίζεται όχι μόνο από τα κράτη-μέλη της ΕΕ που είναι τα βασικά μέλη, αλλά ταυτόχρονα συμμετέχουν ενεργά οι ΗΠΑ, Ινδία, Ισραήλ, Ρωσία, Ιαπωνία, Τουρκία και η UNESCO.

Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια σε όλους, εκπαιδευτικούς και μαθητές/-τριες για την εξαιρετική πρωτοβουλία και την τόσο παιδαγωγικά ωφέλιμη εμπειρία για την εκπαιδευτική κοινότητα του 4ου Εν. Λυκείου που έφερε την πόλη των Σερρών στο προσκήνιο της επικαιρότητας με αξιέπαινο τρόπο.

Κέντρο ελληνικών σπουδών στον Καναδά

Κέντρο Ελληνικών Σπουδών Σταύρος Νιάρχος, με αποκλειστική δωρεά του ομώνυμου Ιδρύματος, ιδρύεται στο Πανεπιστήμιο Simon Fraser (SFU) του Καναδά.

Κέντρο Ελληνικών Σπουδών Σταύρος Νιάρχος, με αποκλειστική δωρεά του ομώνυμου Ιδρύματος, ιδρύεται στο Πανεπιστήμιο Simon Fraser (SFU) του Καναδά.

Κέντρο Ελληνικών Σπουδών Σταύρος Νιάρχος, με αποκλειστική δωρεά του ομώνυμου Ιδρύματος, ιδρύεται στο Πανεπιστήμιο Simon Fraser (SFU) του Καναδά. Φιλοδοξία είναι το κέντρο αυτό να καταστήσει το SFU ως έναν από τους σημαντικότερους προορισμούς για σπουδές ελληνικής ιστορίας, πολιτισμού και γλώσσας εκτός της Ελλάδας.

Η δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος επιτρέπει στο νέο Κέντρο να προσφέρει ένα προπτυχιακό πρόγραμμα ελληνικών, βαλκανικών και μεσανατολικών σπουδών, προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα στην ελληνική ιστορία, καθώς και προγράμματα ελληνικής γλώσσας, λογοτεχνίας και πολιτισμού.

Το πρόγραμμα έχει αναγνωριστεί ως πρωτοποριακό στη διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας στο διαδίκτυο. Το νέο Κέντρο θα εστιάσει επίσης στην περαιτέρω ανάπτυξη σχέσεων με Κινεζικά ακαδημαϊκά ιδρύματα και θα υποστηρίξει την ανάπτυξη των Ελληνικών Σπουδών στην Κίνα. Το μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Κέντρου θα διδάσκει Ελληνική ιστορία σε Κινέζους μελετητές και θα εκπαιδεύει καθηγητές ώστε να μπορούν να διδάξουν την Ελληνική γλώσσα και άλλα μαθήματα που σχετίζονται με την Ελλάδα σε πανεπιστήμια της Κίνας, τα οποία καθιερώθηκαν με προηγούμενη δωρεά του Ιδρύματος.


Πηγή: http://www.ethnos.gr/

Ζήλεψα, πολύ ζήλεψα…

Επέστρεψα στην πόλη μας μετά από ένα ταξίδι αναψυχής σε χώρα του εξωτερικού…τύχη αγαθή και επένδυση ψυχής προσωπική,  για λόγους που δεν είναι του παρόντος.

Άλλο θέλω να μοιραστώ μαζί σας: την αίσθηση παράπονου για την ζηλευτή καθημερινότητα που βιώνουν οι άνθρωποι σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. “Συγκρίνεις μεγέθη που δεν μπαίνουν καν σε διαδικασία σύγκρισης”,  θα σπεύσει να σκεφτεί ο αναγνώστης. Διαφορετικές οικονομίες, διαφορετικά μεγέθη, διαφορετική οργάνωση, διαφορετική νοοτροπία. Συμφωνώ αλλά δεν θα μιλήσω για αυτά που απαιτούν κατ’ ανάγκη χρήματα και πόρους αλλά κυρίως γι’αυτά που θέλουν αλλαγή οργάνωσης, μυαλού και θέλησης για να αλλάξουν τα κακώς κείμενα.

Ζήλεψα λοιπόν:

v                 τους δρόμους που δεν έχουν κάδους ξεχειλισμένους με σκουπίδια και που όλοι οι κάτοικοι υποχρεώνονται να «βγάζουν» τα σκουπίδια τους σε συγκεκριμένη σακούλα (χρώματος ανάλογου με το περιεχόμενό τους) που προμηθεύονται από τα σούπερ μάρκετ και σε συγκεκριμένο χρόνο μέσα στην εβδομάδα. Διαφορετικά βρίσκονται αντιμέτωποι με σοβαρά πρόστιμα από τις υπηρεσίες του δήμου

v                 πεζοδρόμια που δεν έχουν σπασμένες πλάκες και λακούβες επικίνδυνες για πεζούς, τακούνια και παιδικά καροτσάκια

v                 την οργάνωση στην παροχή υπηρεσιών σε κάθε είδους δημοτική υπηρεσία από τη μεταφορά στις συγκοινωνίες έως την ενημέρωση για τις εκδηλώσεις στην πόλη και τα αξιοθέατα με τρόπο οργανωμένο και έξυπνο που να οδηγεί τον επισκέπτη σε  κατανάλωση, γνωριμία με τον τόπο εκ των έσω και ευχάριστη διαμονή

v                 την τουριστική αξιοποίηση και του παραμικρού στοιχείου στην πόλη που θα μπορούσε να συνθέσει και να αναβιώσει την εικόνα του παρελθόντος αλλά να αποτελέσει και πόλο έλξης τουριστών,  με έμφαση στη δημιουργία ειδικού τουριστικού ενδιαφέροντος για την πόλη πχ. τοπικά προϊόντα που τη χαρακτηρίζουν και τη διαφημίζουν προς όφελος των επαγγελματικών

v                 το σεβασμό στα άτομα με ειδικά προβλήματα κίνησης σε όλους τους δημόσιους χώρους

v                 την πρόβλεψη για κάθε μικρό ή μεγάλο πρόβλημα των κατοίκων, γεγονός που καθιστά τη ζωή πιο ήρεμη, χωρίς το άγχος του απρόβλεπτου που αναστατώνει την καθημερινότητα. Με πρόσφατη την εμπειρία από ασθένεια πριν το 15αυγουστο και με το νοσοκομείο Σερρών σε εμφανή έλλειψη ετοιμότητας και απρόσκοπτης παροχής πχ. μιας απλής μικροβιολογικής εξέτασης που αποδείχθηκε καταλυτική για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της ασθένειας που απλώς δεν προέκυψε σε «σωστό» χρόνο, μαθαίνεις να εκτιμάς την αξία των όσων θεωρούνται στην Εσπερία “αυτονόητα”

v                 την ύπαρξη πνευμόνων πράσινου με πάρκα και παρτέρια λουλουδιών στις πλατείες που ξεκουράζουν τη ματιά και σπάζουν τη μονοτονία του μπετόν

v                 την ηλεκτρονική επαρκέστατη και επικαιροποιημένη ενημέρωση σε θέματα της πόλης

v                την απόλυτα  κατατοπιστική, ενδελεχή και συνεπή οδική σήμανση που δημιουργεί την αίσθηση στον περιπατητή ή τον οδηγό ότι δεν έχει χάσει το δρόμου του

v                 την υιοθέτηση του σεβασμού στην πολιπολιτισμική σύνθεση της κοινωνίας και τη διαφοροποίηση στην εθνική και θρησκευτική ταυτότητα που αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα των ανθρώπων όλων των σύγχρονων κοινωνιών

v                 την έλλειψη αδέσποτων ζώων που περιφέρουν την εξαθλιωμένη εικόνα τους στους δρόμους και εμπλέκονται σε επεισόδια λόγω πείνας και απάνθρωπης συμπεριφοράς

v                 το σεβασμό στις ώρες κοινής ησυχίας...το πρόσθεσα τελευταίο με τη σκέψη στο χθεσινό μεταμεσονύχτιο πάρτυ των εφήβων της γειτονιάς μου, που μπορεί να μας έκανε να αναπολήσουμε με νοσταλγία τη ζωντάνια των νεανικών μας χρόνων,  αλλά μας στέρησε το αυτονόητο δικαίωμα της ησυχίας ακόμη και  στις τρεις η ώρα τα ξημερώματα!

Πολλοί συνοδοιπόροι στο ταξίδι διατύπωσαν απόψεις άκρατης απαισιοδοξίας αναφορικά με τη δυνατότητα να καταφέρουμε ως λαός να φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο της καθημερινής ζωής. Αναρωτιέμαι πόσο αυτό είναι εφικτό στο μικροεπίπεδο της καθημερινής ζωής στην μικρή μας πόλη.

Τα διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα, οι ξεχειλισμένοι κάδοι, η παραβίαση των φαναριών, η ηχορύπανση, τα κόπρανα των σκυλιών στα πεζοδρόμια, οι καταλυμένες από παρκαρισμένα αυτοκίνητα ράμπες για τα άτομα με προβλήματα κίνησης, η έλλειψη σήμανσης που καθιστά δυσχερή την κίνηση στην πόλη για τους επισκέπτες, σημεία που ξαναείδα με “άλλο μάτι” στην επιστροφή μου, με επανέφεραν με δραματικό τρόπο στη σερραϊκή καθημερινότητα.

Αναρωτιέμαι πολλές φορές και παρακολουθώντας από κοντά τα δημοτικά δρώμενα,  για το αν  οι δημοτικοί μας άρχοντες έχουν όραμα για αυτή την πόλη, όχι μακροπρόθεσμο και ουτοπικό αλλά βραχυπρόθεσμο και πραγματιστικό, άμεσο, ρεαλιστικό.  Να βρουν δηλ. λύσεις, προτάσεις, μέτρα για να κερδίσουμε το στοίχημα να γίνει η πόλη μας-σε πείσμα όλων των αντιξοοτήτων και των οικονομικών συγκυριών- υπόδειγμα πόλης με σεβασμό στην καθημερινότητα του πολίτη. Καλή και η πανεπιστημιάδα και το δημαρχιακό μέγαρο και οι αδερφοποιήσεις, αλλά δεν νομίζετε ότι επείγει να συμμαζέψουμε και νοικοκυρέψουμε πρώτα το φτωχικό μας με έξυπνους και ευρηματικούς τρόπους και μετά θα έρθουν και τα άλλα...

Μετέωρο στο μυαλό μου το ερώτημα: έχω άδικο που ζήλεψα, ζήλεψα πολύ τα αυτονόητα;

Τέλος στην ανωνυμία των blogs ?

Μαχαίρι στην ανωνυμία των ιστολογίων επιχειρεί να βάλει η κυβέρνηση, σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης, Μιλτιάδης Παπαϊωάννου. Προετοιμάζεται το νομοθετικό οπλοστάσιο για άρση απορρήτου.

Γράφει ο Στέλιος Μπαμιατζής στο http://news247.gr/

" Ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση των εγκλημάτων μέσω του διαδικτύου, ετοιμάζεται να προχωρήσει άμεσα η κυβέρνηση. Η βασική του αιχμή θα είναι η ταυτοποίηση των στοιχείων των δημιουργών διαχειριστών των μπλογκ και η άρση του απορρήτου.

Ειδικά η άρση του απορρήτου των επικοινωνιών, για περισσότερα εγκλήματα από ότι σήμερα, θα είναι το κομβικό σημείο του νέου νόμου, όπως σημείωσε την Τρίτη ο υπουργός Δικαιοσύνης, Μ. Παπαϊωάννου.

Ο υπουργός μάλιστα δήλωσε, μιλώντας στην επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, ότι "το Διαδίκτυο πρέπει να πάψει να φιλοξενεί κουκουλοφόρους", χωρίς όμως να αμφισβητείται η ελευθερία του λόγου και της γνώμης.

Είπε ότι θα περιμένει τώρα τις προτάσεις της νέας νομοθετικής επιτροπής, που θα συγκροτηθεί υπό την προεδρία του αντιπροέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, κ. Α. Ράντου.

Ο Άρειος Πάγος έχει ταχθεί επανειλημμένα υπέρ της άποψης πως το απόρρητο των επικοινωνιών δεν ισχύει για τις διαδυκτιακές αναρτήσεις. Αντίθετα, οι αρχές και πρέπει και μπορούν να ζητούν τα στοιχεία χρηστών οι οποίοι κατηγορούνται για αξιόποινες πράξεις, χωρίς άδεια από την Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών".   

Σερραϊκής έμπνευσης καινοτομία και διάκριση !

Ο Σερραίος Μανασσής Μήτρακας, Επίκ. Καθηγητής του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του Α.Π.Θ., καινοτομεί και βραβεύεται....

Το Α΄ Βραβείο στον διαγωνισμό "Η Ελλάδα Καινοτομεί!", που διοργάνωσαν από κοινού ο ΣΕΒ σύνδεσμος επιχειρήσεων και βιομηχανιών και η Eurobank EFG, κέρδισε ερευνητική ομάδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.  για το "AquAsZero: Ενα κοκκώδες στερεό υλικό, που απομακρύνει το αρσενικό (τρισθενές και πεντασθενές) από το πόσιμο νερό, με χαμηλό κόστος και υψηλή αποτελεσματικότητα".

Η Τελετή Βράβευσης πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 5 Ιουλίου 2011, στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού.

Η εργασία αναφέρεται στην ανάπτυξη και παραγωγή σε βιομηχανική κλίμακα ενός κοκκώδους προσροφητικού υλικού χαμηλού κόστους με ακρωνύμιο AquAsZero. Το υλικό αυτό αποτελείται από υδροξυ-οξείδιο σιδήρου-μαγγανίου και μπορεί να συγκρατήσει με επιτυχία το τρισθενές αρσενικό As(III), ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζει σημαντικά υψηλότερη απόδοση στην απομάκρυνση πεντασθενούς αρσενικού As(V) από το πόσιμο νερό σε σχέση με τα αντίστοιχα εμπορικά προϊόντα.

Επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας του Α.Π.Θ. είναι ο Επίκ. Καθηγητής του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του Α.Π.Θ., Μανασσής Μήτρακας (Σερραίος στην καταγωγή). Η ομάδα αποτελείται από τη Σοφία Τρεσίντση, τον Κωνσταντίνο Συμεωνίδη, τον Ιωσήφ Γεωργίου, το Γεώργιο Σταύροπουλο, τον Αναστάσιο Ζουμπούλη, τον Ιωάννη Τσιαούση και τη Μαρία Κατσικίνη.

"Συγκεντρώσεις Αρσενικού πάνω από το όριο ποσιμότητος απαντούν στο πόσιμο νερό πολλών περιοχών, τόσο της Ελλάδας όσο και του κόσμου ολόκληρου. Η ανάπτυξη του θεροξύτη τετρασθενούς μαγγανίου προσφέρει μία λύση για την ισοδύναμη απομάκρυνση και των δύο μορφών του αρσενικού που υπάρχουν στο νερό, με ταυτόχρονη μείωση τόσο του παγίου κόστους των εγκαταστάσεων, όσο και του κόστους επεξεργασίας του νερού", δήλωσε ο εκπρόσωπος της ομάδας κ. Μήτρακας.

Η επιστημονική ομάδα συναντήθηκε την περασμένη Τρίτη με τον Πρύτανη του Α.Π.Θ., Καθηγητή Γιάννη Μυλόπουλο, στην πρυτανεία (φωτογραφία).

Στην ανωτέρω φωτογραφία διακρίνονται οι: Συμεωνίδης Κωνσταντίνος Δρ Χημικός Μηχανικός, Μήτρακας Μανασσής Δρ Χημικός Μηχανικός Επικ. Καθηγητής Τμήματος Χημικών Μηχανικών, Γεωργίου Ιωσήφ Χημικός Μηχανικός Επιστημονικός Συνεργάτης Εργ. Αναλυτικής Χημείας, Πρύτανης Α.Π.Θ. Καθηγητής Γιάννης Μυλόπουλος, Τρεσίντση Σοφία Χημικός Μηχανικός Υποψήφια Διδάκτωρ Τμήματος Χημικών Μηχανικών, Σταυρόπουλος Γεώργιος Δρ Χημικός Μηχανικός Επικ. Καθηγητής Τμήματος Χημικών Μηχανικών (από αριστερά προς δεξιά).

Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας του Α.Π.Θ., Επίκ. Καθηγητής του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του Α.Π.Θ., Μανασσής Μήτρακας δήλωσε σχετικά: «”Crossing the valley of death” είναι όρος που χρησιμοποιείται διεθνώς για να χαρακτηρίσει την απόσταση και τη δυσκολία που χωρίζει μια πολύ επιτυχημένη ερευνητική προσπάθεια από την εφαρμογή της. Έτσι, έχοντας κατά νου ότι εξίσου σημαντικό με την έρευνα είναι η εφαρμογή της, σχεδιάσαμε και κατασκευάζουμε μια πρωτότυπη πιλοτική μονάδα, η οποία μέχρι το τέλος Αυγούστου θα είναι σε θέση να παράγει έως και 1 τόνο υλικού την ημέρα. Το γεγονός ότι η πρότασή μας, εκτός από την ερευνητική πληρότητα και πρωτοτυπία, πέρασε αν όχι τη κοιλάδα του θανάτου τουλάχιστον το φαράγγι της Σαμαριάς συνετέλεσε στη κατάκτηση του 1ου βραβείου καινοτομίας».

Από την πλευρά του, ο πρύτανης του ΑΠΘ συνεχάρη την ομάδα για την επιτυχία της. «Είναι μεγάλη η τιμή για το Α.Π.Θ. να αποσπά μία ερευνητική του ομάδα το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό καινοτομίας», δήλωσε μετά τη συνάντηση και επισήμανε «η διάκριση αυτή έρχεται σε μία εποχή που γίνεται μία συστηματική προσπάθεια από διάφορες πλευρές να καταδειχθεί ότι το ελληνικό πανεπιστήμιο είναι δεύτερης κατηγορίας, υποβαθμισμένο και δεν έχει σχέση με την αγορά εργασίας και την καινοτομία. Η βράβευση αυτή δείχνει τις μεγάλες προοπτικές συνεργασίας που έχουν τα Α.Ε.Ι. με τον κόσμο της επιχειρηματικότητας, της πράξης και της εφαρμογής. Οι προοπτικές αυτές για την ώρα μένουν ανεξερεύνητες. Είναι η κατάλληλη στιγμή, σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία για να υπάρξει μία καλύτερη αξιοποίηση των θετικών πλευρών τόσο των πανεπιστημίων όσο και της αγοράς. Αυτό μας δείχνει και το δρόμο. Δεν είναι ο δρόμος της απαξίωσης κάθε τι του ελληνικού αλλά, αντίθετα, είναι ο δρόμος της ανάδειξης της καλής πλευράς της πατρίδας μας».
Σημειώνεται ότι η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, στα πλαίσια του προγράμματος «AquAsZero» που υποστηρίζεται από το 7ο πλαίσιο στήριξης για ενίσχυση της έρευνας σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις
Το ερευνητικό μέρος που περιλαμβάνει την εργαστηριακή παρασκευή και τεχνολογική αξιολόγηση, το φυσικοχημικό και δομικό χαρακτηρισμό και την αξιολόγηση της προσροφητικής ικανότητας του υλικού, πραγματοποιήθηκε στο Εργαστήριο Αναλυτικής Χημείας του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του Α.Π.Θ.

πηγή: Δελτίο Τύπου του Α.Π.Θ. Θεσσαλονίκη, 20/7/2011

This is Greece too !

Δεν σας αρέσει το Facebook; Φτιάξτε τους Κύκλους σας με το Google+ και μοιραστείτε το σωστό περιεχόμενο με τους σωστούς ανθρώπους

Γράφει η Έλενα Κινδύνη, Σύμβουλος Επικοινωνίας στο Educational TV Blog

Όσοι εκπαιδευτικοί έχουν ανοίξει λογαριασμό στο Facebook, έχουν βρεθεί πολλές φορές μπροστά στο δίλημμα: κάνω ‘φίλους’ τους μαθητές μου, τον/την διευθυντή/ντρια και ΟΛΟΥΣ τους συναδέλφους; Το ίδιο δίλημμα φυσικά αντιμετωπίζουν και οι περισσότεροι επαγγελματίες οι οποίοι χρησιμοποιούν- έστω και λίγο -το συγκεκριμένο κοινωνικό δίκτυο, ενώ  προσωπικώς δεν έχω συμπεριλάβει κανένα συνάδελφο στο Facebook (και τους ευχαριστώ θερμά για την κατανόηση), στρατηγική η οποία μπορεί μεν να με προστατεύει από μικρές εργασιακές συγκρούσεις, αλλά αντίκειται στη  θεμελιώδη έννοια κοινωνικότητας και εξωστρέφειας που διέπει  την πλατφόρμα. Από την άλλη πλευρά σας διαβεβαιώνω ότι δεν υπάρχει σχεδόν κανένα θέμα το οποίο να μπορώ ταυτόχρονα να μοιραστώ με ένα κοινό που περιλαμβάνει τον ινδό συμφοιτητή μου, τον κομμωτή μου, τον αγαπημένο μου τραγουδιστή και κάποιον που γνώρισα σε ένα συνέδριο.

Το  Facebook, έχει κατορθώσει να ισοπεδώσει κατά κάποιο τρόπο τις σχέσεις περικλείοντας όλες τις επαφές των χρηστών σε μια κοινή ζώνη φίλων χωρίς να λαμβάνονται  υπόψη οι διαβαθμίσεις στις ανθρώπινες σχέσεις. Την αδυναμία αυτή,  η οποία έχει οδηγήσει  σε προβλήματα σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο, εκμεταλλεύτηκε  η Google με την νέα πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης  Goοgle + (Google Plus).

Τα Χαρακτηριστικά του Goοgle +

Διαχείριση επαφών: Το βασικότερο πλεονέκτημα του Goοgle + είναι ότι η προστασία της ιδιωτικής ζωής  έχει κεντρική θέση μέσω  της δυνατότητας του χρήστη να τη διαχειριστεί διαδικτυακά όπως ακριβώς κάνει και στην ‘πραγματική’ ζωή του. Οι Κύκλοι, Circles είναι εμπνευσμένοι από τους κύκλους γνωριμιών που έχουμε και στις δια ζώσης επαφές μας. Οι χρήστες οργανώνουν τις επαφές τους σε ομάδες τις οποίες οι ίδιοι ορίζουν (συνάδελφοι , φίλοι , συγγενείς, γνωστοί, διακοπές, χόμπυ κ.λ.π)  και διακινούν το περιεχόμενο που προορίζεται για κάθε ομάδα χωρίς να το βλέπουν τα μέλη της άλλης.

Προσωποποιημένη Αναζήτηση και Bookmarking: Sparks. Πρόκειται για μια ‘sharing engine’ στη λογική του ότι ‘εξαιρετικό περιεχόμενο τροφοδοτεί εξαιρετικές συζητήσεις’. Ο χρήστης καθορίζει τα ενδιαφέροντα του και η Google συγκεντρώνει σχετικά blogs, video, βιβλία

Video Chat: Hangout .Μπορεί να αποτελέσει μεγάλο εφιάλτη για το Skype.Δίνει τη δυνατότητα ομαδικού ‘chatting’ μέσω video μέχρι 10 ατόμων, ενώ οι συμμετέχοντες μπορούν να μοιράζονται και περιεχόμενο, από το YouTube για παράδειγμα.

Για κινητό: Huddles & Instant Upload:  το πρώτο αποτελεί ένα είδος ομαδικού chatting ενώ με το δεύτερο οι φωτογραφίες και τα video μέσω κινητού θα μπορούν να αποθηκεύονται σε ένα ‘κρυφό’ άλμπουμ, ενώ ο χρήστης αποφασίζει πότε και με ποιους θα μοιραστεί το υλικό αυτό

Όσοι το χρησιμοποίησαν αναφέρουν ότι στα βασικότερα  πλεονεκτήματα του   Goοgle + είναι η ενσωμάτωση όλων των προϊόντων της Google σε μια πλατφόρμα και η μέριμνα για την προστασία της ιδιωτικής ζωής δεδομένου ότι  το Facebook, έχει κατηγορηθεί για ‘χαλαρή’ αντιμετώπιση των σχετικών ρυθμίσεων. Η πλατφόρμα είναι αρχικά διαθέσιμη σε μόνο με πρόσκληση και σε δοκιμαστική μορφή, ενώ  στις πρώτες κριτικές υπάρχουν και αρνητικά σχόλια.

Προσωπικώς είμαι πρόθυμη να δοκιμάσω οτιδήποτε προσφέρει μια εναλλακτική προσέγγιση στη δυαδική λογική του Facebook:  ‘φίλος/όχι φίλος’ και παράλληλα εξισορροπεί την ανάγκη μου να μοιράζομαι και να συμμετέχω στα κοινωνικά δίκτυα χωρίς το άγχος της υπερέκθεσης. Επίσης είναι αρκετά ανανεωτική οποιαδήποτε πρόταση δείχνει ότι ο κόσμος των social media ούτε αρχίζει ούτε τελειώνει με το Facebook.

Δείτε Περισσότερα: http://mashable.com/2011/06/28/google-plus-videos/