Με λιγότερο από 24 ώρες παραμονή στην πόλη μας ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος Β΄, παρέδωσε στους Σερραίους και τις Σερραίες, μαθήματα ήθους και τρόπου σκέψης στον τρόπο άσκησης της εκκλησιαστικής εξουσίας. Πλούσιο και πυκνό το πρόγραμμα των επισκέψεων του στη διάρκεια της παρουσίας του (Επισκοπείο, Κειμηλιαρχείο της Ιεράς Μητροπόλης «Ψυχής Άκος»., Παλαιός Μητροπολιτικός Ναός Αγ. Θεοδώρων, Μαξίμειο Πνευματικό Κέντρο, Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου, γεύματα και κατ’ ιδίαν συναντήσεις) και με τους δημοσιογράφους και τα τηλεοπτικά συνεργεία να τον ακολουθούν, σε μία στην κυριολεξία υπεράνθρωπη προσπάθεια να έχουν ζωντανή σύνδεση σε τόσα διαφορετικά μέρη στη διάρκεια αυτών των λίγων ωρών.
Πιστός στην υπόσχεση που είχε δώσει τον Ιανουάριο πως μετά το ταξίδι του στη Συρία θα έρθει στη Σέρρες, παρέδωσε μαθήματα ήθους, ταπεινότητας και μέτρου λόγων και συμπεριφοράς.
Στις επαλειμμένες και καταιγιστικές ερωτήσεις των δημοσιογράφων που τον περίμεναν στις εισόδους και εξόδους των επισκέψεων του, στο ξενοδοχείο όπου κατέλυσε, στο Επισκοπείο, στο Μαξίμειο, στο Μοναστήρι, όχι μόνο δεν έδειξε να δυσανασχετεί αλλά δε δίστασε να μιλήσει για όλα τα επίκαιρα θέματα με ηρεμία, λόγο καθημερινό, χαμόγελο, πράο βλέμμα που εστιάζει στον συνομιλητή και το κυριότερο όχι με την ξύλινη γλώσσα που μας έχουν συνηθίσει οι κοσμικοί μας άρχοντες.
Δεν αρκεί παρά να συγκρίνει κανείς τις δηλώσεις των πολιτικών αρχόντων μας που παρέστησαν σε κάποιους από τους σταθμούς της περιοδείας του, με την απλότητα της παραβολής που χρησιμοποίησε ο ίδιος όταν πχ. αναφερόμενος στην εκκλησιαστική εξουσία που ανέλαβε 3 χρόνια πριν, την παρομοίασε με ένα «οικόπεδο» που όφειλε ο ίδιος να διερευνήσει την κατάσταση στην οποία βρισκόταν, πριν σπεύσει να αποφασίσει τον τρόπο με τον οποίο θα έπρεπε να «αξιοποιηθεί» και τους άξονες στους οποίους θα έπρεπε να εστιάσει η εκκλησιαστική του δράση.
Μίλησε για ψυχραιμία στην αντιμετώπιση των κρίσεων, για διαχείριση της κρίσης αξιών σε προσωπικό επίπεδο, αφειδώλευτα και ειλικρινά επαίνεσε το έργο τόσο του Μητροπολίτη μας κ. Θεολόγου στο Μαξίμειο Πνευματικό κέντρο όσο και των μοναχών στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου, μας θύμισε ότι μοναστήρι αποτελεί ανάμεσα στα άλλα και κοιτίδα ερευνητικού έργου με την αναφορά στην προσωπική του έρευνα εκεί στη δεκαετία του 1960, προσπάθησε να βάλει στη σωστή διάσταση την προσπάθεια αποκατάστασης των καταστροφών από την πρόσφατη πυρκαγιά, σε βάθος χρόνου και με συστηματικές δράσεις, με την παραβολική αναφορά από το κοσμικό «εδώ και τώρα» στο θεολογικό «νυν και αεί».
Η απάντησή του μία μέρα πριν κατά την τελετή θεμελίωσης του ξενώνα για τους καρκινοπαθείς και τους συνοδούς τους στη Θεσσαλονίκη στον κ. Ψωμιάδη (όταν ο Περιφερειάρχης υπονόησε ότι «η Εκκλησία δεν έχει φωνή») «Το ότι δεν μιλάω σε σημαίνει ότι δεν έχω κάτι να πω. Πολλές φορές όταν δε μιλάς είσαι πιο αποτελεσματικός από όταν λες πολλά….», μας είχε προϊδεάσει για την ευθύτητα του χαρακτήρα του και το ήθος του.
Οι δηλώσεις του στη διάρκεια της παρουσίας του στην πόλη μας με ηρεμία, νηφαλιότητα, οξύνοια σκέψης και βάθος προβληματισμού, σε τελετές χωρίς τυμπανοκρουσίες αλλά με σεμνότητα και απλότητα, επιβεβαίωσαν πως οι εκκλησιαστικοί άρχοντες είναι σε θέση να υπηρετήσουν το ρόλο που τους έταξε η θέση τους, να αποτελούν δηλ. τους πνευματικούς ταγούς για το ποίμνιό τους και μάλιστα σε ιδιαίτερα κρίσιμες συγκυρίες όπως αυτή που διανύουμε στις μέρες μας. Ας κρατήσουμε την υπόδειξή του «να μην φοβόμαστε μπόρες και καταιγίδες όταν χτίζουμε πάνω στην πέτρα», καθώς και την προτροπή του «να μην γκρινιάζουμε διαρκώς» και να μην ξεχνάμε να λέμε πού και πού και ένα «Δόξα τω θεώ».
Αναρτήσεις
