Τα κομπιούτερ είναι για κορίτσια; «Ω ναι, είναι και για κορίτσια»

Της Λίνας Γιάνναρου στην kathimerini.gr
«Τα κομπιούτερ δεν είναι για κορίτσια». Αν η Μαρίλη Νικά είχε μια δεκάρα για όσες φορές έχει ακούσει τη συγκεκριμένη φράση στη ζωή της... Το θυμάται καθαρά. Οταν κοριτσάκι, θα ’ταν δεν θα ’ταν έξι ετών, κρυφάκουγε τις συζητήσεις του μεγάλου αδερφού της γύρω από τους «υπολογιστές», προσπαθώντας να αντιληφθεί από τις σκόρπιες κουβέντες προς τι η φασαρία, ένιωθε ότι παραβιάζει κάποιον άγραφο νόμο του φύλου της. Αλλά και αργότερα όταν «δανειζόταν» τα βιβλία προγραμματισμού από το διπλανό δωμάτιο και μελετούσε τα περίεργα σύμβολα, μαγεμένη από αυτόν τον μυστήριο κόσμο που έμοιαζε να κρύβεται πίσω από τις σκούρες οθόνες των κομπιούτερ της εποχής, οι φίλες της την κορόιδευαν: «Μα με τι ασχολείσαι πια!»
Σήμερα βέβαια τα αστειάκια έχουν «κοπεί». Στα 26 της, με ορατή την πιθανότητα εργασίας στην εταιρεία - όνειρο κάθε προγραμματιστή Google, έχει δώσει την απάντηση στο ερώτημα που τη βασάνιζε στα παιδικά της χρόνια: «Ω ναι, τα κομπιούτερ είναι και για κορίτσια».
Πριν από λίγο καιρό, η Μαρίλη Νικά έγινε η πρώτη Ελληνίδα που έλαβε την υποτροφία Anita Borg της Google, ένα θεσμό που προωθεί τις σπουδές των γυναικών στην Πληροφορική (σ. σ. η Anita Borg υπήρξε επιστήμων της πληροφορικής που αφιέρωσε τη ζωή της στην εμβάθυνση των σχέσεων του γυναικείου φύλου με τον κόσμο των ηλεκτρονικών υπολογιστών).

Μάλιστα, μαζί με τις άλλες νικήτριες του απαιτητικού διαγωνισμού από όλη την Ευρώπη βρέθηκαν από τις 20 έως τις 23 Ιουνίου στα κεντρικά γραφεία της Google στην Ελβετία προκειμένου να παρακολουθήσουν σεμινάρια, εργαστήρια και ομιλίες και κυρίως να αναπτύξουν επαφές με την κοινότητα - ήταν φανερό, το ταξίδι θα επέτρεπε ένα πρώτο «σκανάρισμα» για την πιθανότητα εργασίας σε κάποιο τμήμα της εταιρείας - κολοσσού. Και πράγματι, η πρώτη πρόταση δεν άργησε: αφού ξεκινήσει τον Οκτώβριο το διδακτορικό της, το κόστος του οποίου βέβαια θα καλυφθεί από τα χρήματα της υποτροφίας, οι εγκαταστάσεις της Google στη Ζυρίχη έχουν κρατήσει στη Μαρίλη μια θέση για πρακτική άσκηση. Και ό, τι προκύψει.
«Είμαι πολύ χαρούμενη με τις εξελίξεις», λέει η ίδια στην «Κ». «Αυτή η υποτροφία δεν έχει δοθεί ποτέ ξανά στην Ελλάδα. Κυρίως όμως θα ήθελα να πω σε όλες τις νεαρές κοπέλες εκεί έξω πως μπορούν κι εκείνες να τα καταφέρουν στον τομέα αυτόν. Οτι τα κομπιούτερ ταιριάζουν στις γυναίκες και τέτοια ταμπού πρέπει επιτέλους να σπάσουν. Αρκεί να προσπαθήσουν!»
Eίναι ένα όνειρο
Ακόμα κι αν νομίζουν ότι είναι αργά. Η Μαρίλη για παράδειγμα είχε για αρκετά χρόνια «απωθήσει» τον μεγάλο της έρωτα για τους υπολογιστές. Οι Πανελλήνιες την έφεραν στο Πανεπιστήμιο Πειραιά και στο Τμήμα Ναυτιλιακών Σπουδών απ’ όπου αποφοίτησε με την τρίτη υψηλότερη βαθμολογία, αλλά παρά το μέλλον που ανοιγόταν μπροστά της στον κλάδο, το πάθος της για την πληροφορική δεν έλεγε να κοπάσει. Αποφάσισε λοιπόν να παρακολουθήσει σχετικό μεταπτυχιακό στο Imperial College του Λονδίνου. Τελειώνοντας, για έναν χρόνο εργάστηκε σαν web developer και designer στην Αγγλία, αλλά το 2009 επέστρεψε στην Ελλάδα για να παρακολουθήσει και δεύτερο μεταπτυχιακό στην Πληροφορική, αυτή τη φορά στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Παράλληλα εργάστηκε στο πανεπιστήμιο σαν ερευνήτρια, ενώ ξεκίνησε να κατασκευάζει ιστοσελίδες σαν ελεύθερη επαγγελματίας.

«Οταν έμαθα για τη συγκεκριμένη υποτροφία, είπα “εδώ είμαστε”. Εάν την κέρδιζα, σκέφτηκα ότι θα έστελνα ένα μήνυμα σε όλους όσοι αμφισβητούν την ενασχόληση των γυναικών με “αυτά τα πράγματα”. Πράγματι, παρότι ο ανταγωνισμός ήταν πολύ έντονος, κατάφερα να διακριθώ μαζί με μόλις άλλες 30 κοπέλες από όλη την Ευρώπη». Η Μαρίλη έχει γίνει δεκτή για διδακτορικό στο Imperial College του Λονδίνου, αλλά και στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, ενώ το αντικείμενο που έχει επιλέξει αφορά την πληροφορική και τα online κοινωνικά δίκτυα.
«Ανεξάρτητα από το αν προχωρήσει η συνεργασία με την εταιρεία, ένα παιδικό μου όνειρο που άρχισε να γεννιέται όταν οι παλιοί υπολογιστές του μεγάλου μου αδερφού πέρναγαν σε εμένα θα έχει γίνει πραγματικότητα. Τουλάχιστον θα ξέρω ότι δεν θα έχουν πάει στράφι τα μηχανήματα που έκαψα εκείνα τα χρόνια!» καταλήγει γελώντας.

Αφιερωμένο σε όλες όσες μάθαμε να χειριζόμαστε τους υπολογιστές παρακαλώντας αρχικά για λίγο χρόνο μπροστά στη μαγική οθόνη και "κλέβοντας" τεχνογνωσία λίγο λίγο με υπομονή, πείσμα και μεράκι με σκοπό να ανοίξουμε τους πνευματικούς μας ορίζοντες, ξεπερνώντας στερεότυπες αντιλήψεις και κατεστημένα χρόνων...
υστ. θα επανέλθω με τεκμηριωμένη, επιστημονικά και ερευνητικά θέση...