φοβερό βρε μαμά αυτό το Internet!

...αυτή ήταν η φοβερή ατάκα που εκφώνησαν τα παιδιά μου, άφωνα με το ταλέντο του αμερικανού συνομίληκού τους Γκρέισον Μάικλ Τσανς που έγινε «διάσημος σε μία νύχτα», ελέω YouTube, βλέποντάς τον να παίζει πιάνο και να τραγουδάει(σαν έμπειρος ποπ σταρ).

O Γκρέισον Μάικλ Τσανς γεννήθηκε και ζει στην πόλη Εντμοντ της Οκλαχόμα και είναι μαθητής της Στ΄ τάξης του δημοτικού σχολείου. Εκ πρώτης μοιάζει με ένα συνηθισμένο μέσο αμερικανάκι: παίζει ράγκμπι με τη σχολική ομάδα, κολλητοί του είναι ο Κόλιν και ο Κόλτον, ενώ κατά καιρούς συμμετέχει σε θεατρικά έργα που ανεβάζει η τάξη του.

Δεν έκανε ποτέ μαθήματα φωνητικής, αλλά παρακολούθησε με ζήλο τα τελευταία τρία χρόνια μαθήματα πιάνου. Στις αρχές του Απριλίου, σε μια από τις γιορτές του σχολείου του, αποφάσισε να τραγουδήσει την επιτυχία της αγαπημένης του καλλιτέχνιδoς Lady Gaga «Ρaparazzi», χωρίς να φαντάζεται το κύμα ενθουσιασμού που θα προκαλούσε στο Διαδίκτυο με την ερμηνεία του λίγες ημέρες αργότερα. Μέχρι χθες το μεσημέρι το βίντεο «Greyson Chance Singing Ρaparazzi» έπαιξε περισσότερες από 17 εκατομμύρια φορές στο youtube. Εκτοτε, περίπου κάθε 30 δευτερόλεπτα άλλο ένα σχόλιο προστίθεται ακριβώς κάτω από το βίντεο, ενώ δεν λείπουν οι συγκρίσεις με τον άλλο σταρ που ξεπήδησε κι αυτός από το Διαδίκτυο, τον 16χρονο Τζάστιν Μπίμπερ.

Η περήφανη μαμά Λάιζα προέτρεψε τον μπαμπά Σκοτ να μαγνητοσκοπήσει την ερμηνεία του μικρότερου γιου τους. Το σχόλιο της δασκάλας του 12χρονου, που είπε στο τέλος του βίντεο ότι « μάλλον σήμερα ο Γκρέισον έβαλε τα γυαλιά στη Lady Gaga », τους έκανε να αποφασίσουν να ανεβάσουν το βίντεο στο youtube. Και αυτή ήταν μόνον η αρχή.

Οι πρώτοι επισκέπτες ενθουσιάστηκαν και αμέσως άρχισαν να διαδίδουν το νέο: « Ενας μικρός στο YouTube τραγουδάει απίστευτα Gaga!». Η τηλεπαρουσιάστρια Ελεν ντε Τζένερις είδε το βίντεο και αποφάσισε να τον καλέσει στο σόου της επόμενης ημέρας. Ο Γκρέισον μπήκε για πρώτη φορά σε αεροπλάνο και έφτασε στο Λος Αντζελες. Εκεί είχε τη χαρά να συνομιλήσει και με την αγαπημένη του Lady Gaga, η οποία τον συμβούλευσε: « Μη σταματήσεις να ακολουθείς τα όνειρά σου. Να δουλεύεις σκληρά, μείνε μακριά από τα κορίτσια και επικεντρώσου σε αυτό που κάνεις». Αυτή του η εμφάνιση πυροδότησε μια άνευ προηγουμένου διαδικτυακή έκρηξη σε όλα τα μήκη και πλάτη του διαδικτυακού ιστού.

Η σελίδα που διαχειρίζεται όπως φαίνεται ο ίδιος ο Γκρέισον στο Facebook μετρά ήδη 52.800 θαυμαστές (οι περισσότεροι είναι βέβαια γένους θηλυκού) και στο Τwitter τον ακολουθούν φανατικά περισσότεροι από 33.000 twitterers. Πάνω από 800.000 αναφορές αποφέρει μια αναζήτηση στο Google.

Διαβάστε περισσότερα στη δημοσίευση στο Βήμα: "Τρέμε Lady Gaga έρχεται ο... lord Γκρέισον.Σαρώνει στο Ιnternet 12χρονος με το Ρaparazzi".

Ένα ακόμη ελληνικό παράδοξο...

Δεκαετία του 1990 και τύχη αγαθή με τη βοήθεια Υποτροφίας από την Αγγλική Αρχαιολογική Σχολή με φέρνει στο Sheffield της Μεγάλης Βρετανίας να κάνω βιβλιογραφικό update σε ένα επιστημονικό θέμα.
Ενθουσιασμός από την επιτυχία να πείσω την επιτροπή για το ζήλο και το μεράκι μου και με εξοπλισμό την άγνοια των καταστάσεων αλλά και το πείσμα από την εμπιστοσύνη στην εργατικότητα και τον γνωστικό "εξοπλισμό" μου, καταφθάνω στον συννεφιασμένο Βορρά.

Σε μικρό χρονικό διάστημα και αφού τα πρώτα δείγματα "γραφής" σκιαγραφούν το επιστημονικό μου προφίλ, διατυπώνεται η πρόταση για συνέχιση των σπουδών και παράλληλα εξασφάλιση των οικονομικών προϋποθέσεων που θα την καταστούσαν ανεμπόδιστη. Δεν απόρησα τότε λόγω του παρορμητισμού της νεαρής ηλικίας για τη σημασία ή την αξία μιας τέτοιας προσφοράς. Άλλα θέματα απασχολούσαν το άγουρο μυαλό μου...
Χρόνια μετά και ελθούσης της ωριμότητας -σκέψης εννοώ-, άρχισε να με απασχολεί το πως κάποιος καθηγητής πρότεινε μια θέση σε μια άγνωστη Ελληνίδα, τη στιγμή μάλιστα που πλήθος συνομήλικων φοιτητών θα το θεωρούσαν τεράστια προσωπική επιτυχία και εχέγγυο για μελλοντική επαγγελματική αποκατάσταση.
Έπρεπε να έρθουν πολλά περιστατικά προσωπικά και ξένα που αποδεικνύουν πως η επιτυχία στον στον τόπο μας, είναι αποτέλεσμα P(ersonal) R(elationship). Σπανίζουν οι εξαιρέσεις, έχω αρχίσει να πιστεύω, απλώς για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Πως τα θυμήθηκα όλα αυτά;
Διαβάζοντας στην Ελευθεροτυπία για την έρευνα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα από την Ερευνητική Μονάδα Περιφερειακής Ανάπτυξης και Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, με επιστημονικό υπεύθυνο τον Λόη Λαμπριανίδη (οικονομικό γεωγράφο, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας), από την οποία προκύπτει ότι από τους Έλληνες πτυχιούχους ΑΕΙ που εργάστηκαν στο εξωτερικό, τα τελευταία χρόνια, το 15,9% επέστρεψε στην Ελλάδα, ενώ το 84,1% προτίμησε να μείνει στο εξωτερικό.
Ο υφυπουργός Παιδείας και καθηγητής πανεπιστημίου, Ι. Πανάρετος, αναφέρει ότι η κυβέρνηση είναι ενήμερη για τις διαστάσεις του φαινομένου. «Είναι από τα πολύ δύσκολα προβλήματα της χώρας και δεν αφορά μόνο την παιδεία, αλλά επηρεάζει άμεσα και την ανάπτυξη. Η Ελλάδα κάνει μια μεγάλη επένδυση με τη δωρεάν παιδεία και δεν παίρνει τίποτα πίσω. Στη χώρα υπάρχει πολλαπλή έκφραση του φαινόμενου brain drain (διαρροή εγκεφάλων). Μέχρι τώρα είχαμε φοιτητές που σπούδαζαν στο εξωτερικό και στη συνέχεια έμεναν εκεί για να εργαστούν. Επίσης, είχαμε επιστήμονες που κάποια στιγμή έφευγαν. Σήμερα πέρα από αυτά που συνεχίζουν να συμβαίνουν, φεύγουν πλέον και απόφοιτοι ελληνικών πανεπιστημίων, με το που ολοκληρώνουν τον κύκλο σπουδών τους στην Ελλάδα».

Έτσι σύμφωνα με την έρευνα, που μελέτησε και στοιχεία της Eurostat, ενώ στην Ε.Ε όσο ανεβαίνει το μορφωτικό επίπεδο τόσο ο μέσος όρος των ποσοστών ανεργίας πέφτει, στην Ελλάδα αυτό δεν συμβαίνει.

Η Ελλάδα συνεχίζει "να πληγώνει" και να "τρώει τα παιδιά της".......
Οι νέοι «γκασταρμπάιτερ", δεν είναι ανειδίκευτοι εργάτες, αλλά over qualified πτυχιούχοι

Οι φήμες, η τεχνολογία, ο Ομπάμα...και το "χωριό" μας

Εντύπωση μου έκανε η δήλωση του Ομπάμα όταν μιλώντας πρόσφατα στην τελετή ορκωμοσίας 1.000 αποφοίτων του Πανεπιστημίου Χάμπτον της Βιρτζίνια, είπε:
"Ας μην κρυβόμαστε, ακόμη και οι πιο τρελοί ισχυρισμοί μπορούν να αρχίσουν γρήγορα να εμφανίζονται σαν βάσιμοι. Εχω προσωπική εμπειρία από αυτό ».
Οι δηλώσεις του προκάλεσαν έκπληξη καθώς είναι γνωστό ότι χρησιμοποίησε ευρέως τις νέες τεχνολογίες και το Διαδίκτυο στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Μάλιστα ίσως η γνώση της δύναμης του Διαδικτύου να του έδωσε και συγκριτικό πλεονέκτημα στην κούρσα για τον Λευκό Οίκο. Ο αντίπαλός του Τζον Μακ Κέιν έμεινε προσκολλημένος στα αυτοματοποιημένα τηλεφωνικά μηνύματα, ενώ ο κ. Ομπάμα δημιούργησε λογαριασμούς στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης Facebook, ΜySpace και Τwitter που χρησιμοποιούνται από εκατομμύρια άτομα.
Διαβάζω στο Βήμα (13-5-2010) ότι ο Μπαράκ Ομπάμα υποστήριξε ότι στην εποχή των σύγχρονων τεχνολογικών μέσων επικοινωνίας μέσω του Διαδικτύου, τα iΡod, iΡad, Χbox και Ρlaystation, δεν προάγουν τη δημοκρατία και αποτελούν συχνά μέσο διασποράς ψευδών ειδήσεων .
Απόψε λοιπόν αυτό που συνέβη με την Υπουργό Παιδείας ΔΒΜΘ, κ. Άννα Διαμαντοπούλου, που μέσα σε λίγες ώρες, παρήγαγε ως "είδηση" εκατοντάδες αποτελέσματα στις μηχανές αναζήτησης και αναπαρήχθη άκριτα και πολλαπλασιάστηκε αβασάνιστα προκαλώντας ποικιλότροπα σχόλια, μου θύμισε περιστατικά όπου σε μικρές και κλειστές κοινωνίες, αρκεί μια υφέρπουσα φήμη, κοινώς κουτσομπολιό που υποδαυλίζεται αριστοτεχνικά από κρυφή και κακεντρεχή μικροπρέπεια και οδηγεί στο να φέρονται πχ. άνθρωποι σε επικείμενο βέβαιο θάνατο λόγω επάρατης νόσου ή σε σίγουρο χωρισμό λόγω διαπιστωμένης απιστίας...

Συνεπώς στην κοινωνία της κοινωνικής δικτύωσης, τα ανθρωποδίκτυα λειτουργούν με τους κανόνες της ηθικής που διέπουν και την πραγματική κοινωνία, άρα θα συμφωνήσω με τον Ομπάμα ότι τέτοιες πρακτικές δεν προάγουν τη δημοκρατία, καθίστανται μέσο χειραγώγησης και κατά συνέπεια η ΠΑΙΔΕΙΑ, η εκπαίδευση οφείλει να αποτελεί την ειδοποιό διαφορά και να διαμορφώνει κοινωνικά ήθη, με ή χωρίς τεχνολογία.

Χρόνια καλά, πολλά και δημιουργικά eTwinning!

To eTwinning ξεκίνησε το 2005 και ήδη, μέσα σε 5 χρόνια, είναι μία εκπαιδευτική κοινότητα, η οποία αποτελείται από 90 000 και πλέον εγγεγραμμένους εκπαιδευτικούς από σχολεία ολόκληρης της Ευρώπης!
Το eTwinning αποτελεί μέρος του Comenius, το πρόγραμμα της ΕΕ για τα σχολεία.
Ασχολούμαι ως πρεσβευτής της δράσης τα τελευταία 3 χρόνια και τα φετινά γενέθλια αποτέλεσαν αφορμή για σκέψη και αποτίμηση.
Φταίει λίγο η εποχή που καθιστά επιτακτική την ανάγκη για κριτική σκέψη, απολογισμό και απόδοση ευθυνών σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο, φταίει η συναισθηματική φόρτιση της σημερινής μέρας που γιορτάζεται η μητρότητα...
…όλα αυτά με έκαναν να δω ως παιδάκι που μεγάλωσε, την ιδέα του eTwinning και να σκεφτώ τι είναι αυτό που με κάνει να το αγαπάω.
Αγαπάω –με την κυριολεκτική -σημασία της λέξης το eTwinning γιατί:
• μου έδωσε τη δυνατότητα να ανοίξω τον κόσμο της κλειστής μου τάξης και του αυστηρά δομημένου αναλυτικού προγράμματος στην ευρωπαϊκή διάσταση της εκπαίδευσης,
• καλλιέργησε στους μαθητές και τις μαθήτριες μου κλίσεις και δεξιότητες,
• κάναμε τη τεχνολογία και τα μέσα της όχημα για να εκφράσουμε τις ιδέες, τις απόψεις, και την κουλτούρα του λαού μας,
• μάθαμε να δουλεύουμε μαζί με ζήλο και μεράκι, συνεργαζόμενοι και μαθαίνοντας ο ένας από τον άλλο,
• γνωρίσαμε την καθημερινότητα των παιδιών σε άλλες χώρες της Ευρώπης και συνειδητοποιήσαμε πως είναι τόσο πολλά αυτά που μας ενώνουν...
......σε αυτή την εκπαιδευτική δράση, όσοι εκπαιδευτικοί βάλαμε ψυχή, ενέργεια και χρόνο, το κάναμε χωρίς υλικά ανταλλάγματα γι’ αυτό και το “πονάμε” αλλά και καμαρώνουμε που συνεχίζει να δημιουργεί ανθρώπινες κοινότητες τόσο δημιουργικές.
Μέσα από αυτές θα προβάλουμε τις ιδέες μας, τη δημιουργική μας σκέψη, τα οράματα μας για την εκπαίδευση των παιδιών και ποιος ξέρει, ίσως καταφέρουμε να επουλώσουμε και την βαθιά τραυματισμένη εθνική μας αξιοπρέπεια, προβάλλοντας όλα αυτά που μας κάνουν υπερήφανους ως λαό.
Και αυτή ίσως η μάχη για την εκπαίδευση που αξίζει στα παιδιά μας, (χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς τίτλους, χωρίς αξιώματα, με "έπαθλο" μόνο την αναγνώριση που “διαβάζεται” αβίαστα στα βλέμματα των παιδιών), μπορεί να λειτουργήσει προς αυτή την κατεύθυνση της ανασυγκρότησης στη δύσκολη συγκυρία που διανύουμε.

Σε αυτή την εκπαίδευση που οραματιζόμαστε, το eTwinning έχει πολλά να προσφέρει.
Χρόνια πολλά λοιπόν eTwinning...

4o Πανελλήνιο Συνέδριο Καθηγητών Πληροφορικής

4o Πανελλήνιο Συνέδριο Καθηγητών Πληροφορικής
«Η Πληροφορική στην Εκπαίδευση - Το Ψηφιακό Σχολείο»Υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
(Αρ. Πρωτ. 159781/Γ2/23-12-09)
ISSN 1792-1511

Το Συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στις Σέρρες στο Ξενοδοχείο Ελπίδα Resort
Για τις παρουσιάσεις και το πρόγραμμα του συνεδρίου στην ιστοσελίδα

Ιστοσελίδα Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου

Μερικοί από τους καλύτερους ιστορικούς δήλωσαν συμμετοχή σε μεγάλο πρόγραμμα στο Διαδίκτυο
Διαβάζουμε στην Καθημερινή που αναμεταδίδει από την The Guardian

Μερικοί από τους καλύτερους ιστορικούς του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου δήλωσαν συμμετοχή σε μεγάλο διαδικτυακό πρόγραμμα, με στόχο να ριχτεί φως πάνω στην κρίσιμη αυτή περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας, συγκεντρώνοντας σημαντικό υλικό ηχητικών, οπτικών και έγγραφων στοιχείων.

Ο Αντριου Ρόμπερτς, ο Αντονι Μπίβορ και ο Ρόμπερτ Σέρβις, όλοι τους συγγραφείς μπεστ-σέλερ για τον Πόλεμο, είναι μεταξύ αυτών που θα εμφανίζονται στην ιστοσελίδα, η οποία θα χρεώνει τους επισκέπτες της για πρόσβαση στα νέα ιστορικά στοιχεία. Αλλοι ιστορικοί που θα μετάσχουν στο φιλόδοξο πρόγραμμα είναι ο καθηγητής σερ Ιαν Κέρσο, ειδικός στην άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία, και ο καθηγητής σερ Ρίτσαρντ Εβανς. Ο δημιουργός της ιστοσελίδας WW2History.com, Λόρενς Ρις, έχει γράψει πολλά βιβλία πάνω στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατά τη διάρκεια της μακράς σταδιοδρομίας του στο BBC, ο κ. Ρις υπήρξε παραγωγός ορισμένων σημαντικών ντοκιμαντέρ, όπως τα «Ναζί: Μια προειδοποίηση από την Ιστορία» και «Αουσβιτς: Οι ναζί και η Τελική Λύση». Η ιστοσελίδα, σύμφωνα με την ελπίδα των δημιουργών της, θα βοηθήσει επίσης στην ανασκευή των προσπαθειών που καταβάλλουν οι αρνητές του Ολοκαυτώματος να περάσουν τις θέσεις τους μέσω του Ιντερνετ.

Το σχέδιο του Ρις να χρεώνει τους επισκέπτες για το περιεχόμενο της ιστοσελίδας του, όπως μακροσκελείς συνεντεύξεις με 25 κορυφαίους ιστορικούς της επίμαχης περιόδου, αναγνωρισμένες αυθεντίες στον τομέα τους. Σημείο κεντρικού ενδιαφέροντος της ιστοσελίδας θα είναι λεπτομερές χρονολόγιο που θα είναι προσβάσιμο δωρεάν σε όλους τους χρήστες και θα διαθέτει σύντομα βίντεο δέκα λεπτών. Σε αυτά, οι ιστορικοί συνεργάτες θα απαντούν σε ερωτήσεις του τύπου: «Ποια ήταν τα κίνητρα των καμικάζι;».

Αφού εγκατάλειψε το BBC το 2008, ο Ρις σχεδίαζε αρχικά την παραγωγή λίγων ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, με στόχο τη διάψευση των θεωριών που δημοσιεύουν στο Διαδίκτυο οι αρνητές του Ολοκαυτώματος. «Τους καταδιώκω από τότε που γύρισα το ντοκιμαντέρ μου για το Αουσβιτς. Δεν είχα ιδέα πόσο απεχθείς είναι οι τύποι αυτοί», λέει ο κ. Ρις.

Η ιστοσελίδα http://ww2history.com/ θα ανανεώνεται τακτικά, ενώ τα αρχικά σχέδια για χρηματοδότησή της μέσω διαφημιστικών καταχωρίσεων σε αυτή εγκαταλείφθηκαν. Αντίθετα, οι χρήστες θα πρέπει τώρα να καταβάλλουν 5 στερλίνες για πρόσβαση ενός 24ώρου ή 7 στερλίνες για τον πρώτο μήνα συνδρομής και 4 στερλίνες για κάθε μήνα ύστερα από αυτόν. «Οι ιστορικοί μού προσέφεραν ο καθένας μία ώρα από τον χρόνο του», λέει ο Ρις, που αποκαλύπτει ότι η σελίδα του θα διαθέτει και βιβλιογραφίες των πανεπιστημιακών συνεργατών του.

Οι Έλληνες στο ντιβάνι της κρίσης

Διαβάζουμε σήμερα στην Καθημερινή, στο άρθρο της Μαργαρίτας Πουρναρά:

Αγχος, αγωνία, κατάθλιψη: η απειλή χρεοκοπίας αλλάζει δραματικά τον ψυχισμό μας και το συλλογικό φαντασιακό

Η «Κ» απευθύνθηκε σε επτά ψυχίατρους, ψυχαναλυτές και ψυχοθεραπευτές διαφορετικών ηλικιών και σχολών, ζητώντας τους να μας περιγράψουν το ψυχολογικό υπόβαθρο του Νεοέλληνα, τι μας οδήγησε στην παρούσα δύσκολη κατάσταση, τις άμυνες που θα πρέπει να αναπτύξουμε έναντι του επερχόμενου άγχους από την απειλή των κεκτημένων μας. Αν η Ελλάδα της οικονομικής κρίσης ξάπλωνε στο ντιβάνι, τι λογής ασθενής θα ήταν και τι είδους θεραπευτική αγωγή θα χρειαζόταν;

Τα συμπεράσματα είναι ενδιαφέροντα. Η μετάθεση των ευθυνών, μια στάση που μας χαρακτηρίζει ως λαό, η καχυποψία πως τα προβλήματά μας εκπορεύονται από ξένα «κέντρα», οι ψευδαισθήσεις πως όλοι μάς οφείλουν, η έλλειψη γόνιμης αυτοκριτικής είναι η πηγή των δεινών. Η εκθεμελίωση του γνώριμου τρόπου ζωής μπορεί να οδηγήσει στην αγωνία, την κατάθλιψη, το πένθος, τις βίαιες ανατροπές σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο, αλλά ενδεχομένως και σε βαθιές αλλαγές που θα φέρουν ένα καλύτερο αύριο, με τους Ελληνες να ζουν σε επαφή με την πραγματικότητα και όχι στην γκλάμουρ φούσκα του αρχοντοχωριάτη.

Φοβισμένοι, εγκλωβισμένοι στον υλισμό, ανέτοιμοι να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση, δεν βλέπουμε με διαύγεια. «Τα τελευταία χρόνια, ο Ελληνας έζησε ψευδαισθητικά. Τώρα που ήρθε η κρίση, αντί να δει με ψυχραιμία τι συμβαίνει, κάνει μια μάχη χαρακωμάτων· λέει στον πολιτικό, στον γείτονα, στον εργοδότη: “Αλλαξε εσύ για να αλλάξω και εγώ”. Κανείς δεν κάνει το πρώτο βήμα», λέει ο ψυχίατρος Τάσος Δημόπουλος. Η ωρίμαση είναι μια χαμένη μάχη; Και βέβαια όχι. «Ολα αυτά δεν εκφράζουν μόνον αδιέξοδα. Μια επιθυμία για ζωή βρίσκεται επίσης σε λειτουργία μέσα στη διαδικασία μετάλλαξης του κοινωνικού δεσμού. Μια επιθυμία ως δύναμη ζωής κόντρα στην απόλαυση ως φορέα καταστροφής», τονίζουν οι ψυχαναλυτές Νασία και Ρεζινάλντ Μπλανσέ, μέλη του New Lacanian School.

για την ενδιαφέρουσα συνέχεια